„Iga Świątek wybucha płaczem po otrzymaniu druzgocących wieści o swoim ojcu.”

 

Iga Świątek wybucha płaczem po otrzymaniu druzgocących wieści o swoim ojcu

To miał być zwyczajny dzień treningowy w Miami. Iga Świątek, liderka światowego rankingu WTA, przygotowywała się do kolejnego meczu w prestiżowym turnieju Miami Open. Jej forma była znakomita – niedawno wygrała turniej w Doha, a wcześniej triumfowała w Dubaju. Eksperci i kibice zgodnie twierdzili, że Iga jest nie do zatrzymania. Ale nikt nie mógł przewidzieć, jak bardzo ten dzień się odmieni.

Wszystko zaczęło się rano. Iga jak zawsze pojawiła się na kortach treningowych w towarzystwie swojego zespołu – trenera Tomasza Wiktorowskiego, psycholożki Darii Abramowicz oraz fizjoterapeuty. Nikt z nich nie zauważył nic niepokojącego. Świątek trenowała z pełnym zaangażowaniem, skupiona i precyzyjna. Nic nie zwiastowało nadchodzącej tragedii.

Po zakończonym treningu, około godziny 13:00 lokalnego czasu, Iga została poproszona o rozmowę z członkiem ekipy WTA. W pomieszczeniu dla zawodników czekała już na nią Daria Abramowicz, która wyraźnie starała się opanować emocje. Gdy Iga weszła do pokoju, zrozumiała, że coś jest nie tak.

– Iga, musisz usiąść – powiedziała Daria, kładąc jej rękę na ramieniu.

Zawodniczka spojrzała zdezorientowana, ale wykonała polecenie. Cisza, która zapadła na chwilę, zdawała się ciągnąć w nieskończoność.

– Dostałam telefon z Polski… – zaczęła Abramowicz. – To o twoim tacie.

Słowa, które padły później, roztrzaskały spokój Igi niczym szkło uderzone młotem. Jej ojciec, Tomasz Świątek, były wioślarz i najważniejsza osoba w jej życiu, trafił nagle do szpitala po rozległym zawale serca. Lekarze walczyli o jego życie, ale jego stan był krytyczny.

Iga nie była w stanie tego znieść. Z trudem łapała oddech, a łzy zaczęły spływać jej po policzkach. Usiadła skulona na kanapie, zakrywając twarz dłońmi. Nie próbowała ich powstrzymać – płakała otwarcie, bez wstydu, bez zahamowań. Cały jej świat się zawalił.

Tomasz Świątek był nie tylko jej ojcem, ale także fundamentem jej kariery. To on od najmłodszych lat jeździł z nią na turnieje, wspierał finansowo pierwsze wyjazdy, trenował z nią na korcie, był obok w chwilach sukcesów i porażek. Ich więź była nierozerwalna.

– Nie mogę w to uwierzyć… – powtarzała przez łzy. – Dopiero wczoraj z nim rozmawiałam. Czuł się dobrze…

Daria objęła Igę, próbując dodać jej otuchy, ale dobrze wiedziała, że w tym momencie żadna psychologiczna technika nie ukoi tak wielkiego bólu.

Wspomnienia, które bolą

Gdy emocje zaczęły powoli opadać, Iga poprosiła o chwilę samotności. Zaszyła się w swoim pokoju hotelowym, gasząc światło i odcinając się od rzeczywistości. Dopiero wtedy napłynęły wspomnienia.

W myślach wracała do dzieciństwa – do pierwszych dni na korcie Legii Warszawa, gdzie jej tata uczył ją uderzać forhend i bekhend. Pamiętała, jak kupił jej pierwszą profesjonalną rakietę i jak po każdym wygranym turnieju całował ją w czoło, mówiąc: „Jestem z ciebie dumny, córeczko.”

Był przy niej, kiedy miała 15 lat i nie zakwalifikowała się do juniorskiego Wimbledonu. To on powiedział wtedy: „To tylko turniej, Iga. Zobaczysz, za kilka lat wszyscy będą mówić o tobie.” Miał rację.

W 2020 roku, gdy zdobyła swój pierwszy wielkoszlemowy tytuł na Roland Garros, Tomasz był w domu, oglądając mecz z drżącymi dłońmi. Po zwycięstwie zadzwonił do niej niemal od razu. Ich rozmowa była krótka, ale znacząca.

– Iga, zrobiłaś to. Jesteś mistrzynią świata.

Ona odpowiedziała tylko: – To dzięki tobie, tato.

Cisza przed burzÄ… medialnÄ…

Informacja o stanie zdrowia Tomasza Świątka nie została od razu podana do publicznej wiadomości. Zespół Igi próbował chronić jej prywatność, prosząc media o wstrzemięźliwość. Niestety, przecieki pojawiły się już kilka godzin później. Jeden z dziennikarzy sportowych, powołując się na anonimowe źródło w polskiej federacji tenisowej, poinformował, że Iga przeżywa „rodzinną tragedię”.

Wkrótce potem pojawiły się nagłówki: „Co się dzieje z Igą Świątek? Liderka WTA opuściła treningi”, „Świątek w łzach – powód to dramat rodzinny?”.

Gdy wieczorem Iga zdecydowała się wydać krótkie oświadczenie na Instagramie, jej słowa poruszyły miliony fanów:

„Dostałam dziś najgorszą wiadomość w życiu. Mój tata walczy o życie. Proszę o modlitwę i uszanowanie naszej prywatności. Iga.”

Reakcje były natychmiastowe. Fani z całego świata zaczęli publikować wiadomości wsparcia, przesyłać modlitwy i ciepłe słowa. Wśród nich znaleźli się także inni sportowcy – Rafael Nadal, Naomi Osaka, Novak Djoković, a nawet Roger Federer napisał: „Iga, jesteśmy z Tobą. Siła i odwaga, które pokazujesz na korcie, pomogą Ci i teraz.”

Dramatyczna decyzja

W kolejnych dniach Iga zawiesiła udział w turnieju. Organizatorzy Miami Open wydali oficjalne oświadczenie, informując o jej wycofaniu z rywalizacji „z powodów rodzinnych”. Jej miejsce zajęła rezerwowa zawodniczka, ale w powietrzu wyraźnie czuć było pustkę. Bez Igi turniej stracił jedną ze swoich największych gwiazd.

Świątek natychmiast podjęła decyzję o powrocie do Polski. Wylot zorganizowano już następnego dnia rano. Gdy wsiadała do samolotu, miała czerwoną od płaczu twarz i oczy, w których nie było już energii, z której zawsze słynęła. Miała ze sobą tylko podręczny bagaż i zdjęcie ojca w ramce.

Lot do Warszawy trwał dwanaście godzin, ale dla Igi to była wieczność. W głowie układała setki scenariuszy – od najgorszych po te dające cień nadziei. Chciała wierzyć, że zdąży.

W szpitalu

Po przylocie natychmiast udała się do szpitala w Warszawie. Jej ojciec leżał na oddziale intensywnej terapii, otoczony aparaturą. Lekarze nie byli optymistyczni. Choć udało się go utrzymać przy życiu, jego stan był bardzo ciężki. Miał 60 lat, ale wyglądał jakby miał co najmniej 80. Blady, nieruchomy, z maską tlenową na twarzy.

Iga uklękła obok łóżka i wzięła go za rękę. Łzy znów napłynęły jej do oczu.

– Tato… jestem tu. Proszę, nie odchodź. Potrzebuję cię. Jeszcze tyle przed nami.

Przez godzinę mówiła do niego, opowiadając o wszystkim – o treningach, o fanach, o turniejach. Chciała, żeby usłyszał jej głos. Wierzyła, że może to go obudzi.

I nagle… jego powieki delikatnie drgnęły.

– Tato?! – zawołała z nadzieją, ale to był tylko mimowolny skurcz. Lekarz powiedział, że to niestety nie oznacza odzyskania świadomości.

Nadzieja

Mimo wszystko Iga nie zamierzała się poddawać. Przez kolejne dni spędzała przy łóżku ojca każdą wolną chwilę. Odwołała wszystkie zobowiązania sportowe, w tym zaplanowany wyjazd na turniej w Stuttgarcie. Media szanowały jej ciszę – aż nadto. Cała Polska żyła jej dramatem.

W końcu, po ośmiu dniach śpiączki farmakologicznej, Tomasz Świątek otworzył oczy. Iga była przy nim. Gdy ich spojrzenia się spotkały, oboje płakali.

– Tato… – wyszeptała. – Jesteś tu…

– Iga… jesteś silna… dziękuję – powiedział z trudem.

To były jedne z najpiękniejszych słów, jakie kiedykolwiek usłyszała.

Powrót na kort

Dwa miesiące później Iga Świątek wróciła na kort. Nie wygrała od razu, ale to nie miało znaczenia. Z trybun dopingował ją ktoś wyjątkowy – jej tata, już nieco słabszy, ale obecny. Kibice powitali go owacjami.

Podczas konferencji prasowej po meczu Iga powiedziała:

– Ten powrót zawdzięczam tacie. To jego siła nauczyła mnie, że nawet największy ból można przetrwać. I że łzy nie są oznaką słabości – są wyrazem miłości.