Szokujące wieści: Hubert Hurkacz ogłasza nagłe zakończenie kariery tenisowej po śmierci swojej matki…

Szokujące wieści: Hubert Hurkacz ogłasza nagłe zakończenie kariery tenisowej po śmierci swojej matki

To był zwyczajny, wiosenny poranek, kiedy świat sportu zamarł na chwilę. Wiadomość, która obiegła media z prędkością błyskawicy, była niczym cios prosto w serca fanów tenisa: Hubert Hurkacz, czołowy polski tenisista, ogłosił nagłe zakończenie kariery sportowej. Powód był tragiczny i głęboko osobisty – śmierć jego ukochanej matki, Zofii Hurkacz.

Rodzinne fundamenty kariery

Zofia była nie tylko matką Huberta, ale też jego pierwszą trenerką, mentorką i największym wsparciem. To ona jako pierwsza zauważyła jego talent, to ona zapisała go na pierwsze zajęcia tenisowe we Wrocławiu, kiedy miał zaledwie pięć lat. Choć sama była lekkoatletką, szybko dostrzegła w synu potencjał do czegoś większego – do sportu, który wymagał nie tylko siły fizycznej, ale i psychicznej odporności.

Zawsze obecna na trybunach, z cichym uśmiechem, bez medialnego rozgłosu, Zofia była tą, która podnosiła go po każdej porażce i cieszyła się każdym triumfem. Gdy w 2021 roku Hubert wygrał Miami Open, to właśnie do niej pobiegł po meczu, przytulając ją mocno na oczach tysięcy kibiców.

Niespodziewana tragedia

Zofia Hurkacz zmarła nagle, bez zapowiedzi. Według źródeł zbliżonych do rodziny, przyczyną zgonu był rozległy zawał serca. Stało się to zaledwie kilka dni po tym, jak Hubert wrócił z turnieju w Indian Wells, gdzie odpadł w ćwierćfinale po zaciętym boju z Daniilem Miedwiediewem.

Hubert przebywał wtedy we Wrocławiu, odpoczywał po turnieju i spędzał czas z rodziną. W rozmowie z bliskimi miał powiedzieć, że „nie ma nic ważniejszego niż chwile z najbliższymi”. Jeszcze dzień przed tragedią zamieścił na Instagramie wspólne zdjęcie z matką, podpisując je prostym „Dziękuję, że jesteś”.

Następnego ranka, gdy próbował do niej zadzwonić i nie otrzymał odpowiedzi, pojechał do jej domu. To, co tam zastał, na zawsze zmieniło jego życie.

Oficjalne oświadczenie

Dwa dni później, w pełni żałoby, Hurkacz opublikował na swoich profilach społecznościowych poruszające oświadczenie:

„Z głębokim smutkiem informuję, że moja mama, Zofia, odeszła od nas nagle. Była moją największą inspiracją, najlepszą przyjaciółką i najważniejszym człowiekiem w moim życiu. To dzięki niej grałem, walczyłem, wygrywałem i przegrywałem. Bez niej nie byłoby mnie na korcie. Dziś, z sercem pełnym bólu, podjąłem decyzję o zakończeniu kariery sportowej. Potrzebuję czasu na żałobę, refleksję i powrót do korzeni. Dziękuję wszystkim kibicom za wsparcie przez te wszystkie lata.”

Świat sportu nie krył szoku. Komentarze pełne współczucia zalały jego profile. Wśród nich wypowiadali się czołowi tenisiści – Novak Djoković, Rafael Nadal, a także polscy sportowcy jak Iga Świątek czy Robert Lewandowski.

Reakcje środowiska tenisowego

Djoković napisał: „Hubert to nie tylko wielki zawodnik, ale przede wszystkim dobry człowiek. Jestem wstrząśnięty tą wiadomością. Życzę mu spokoju i siły.”

Iga Świątek, z którą często dzielił wspólne mecze mikstowe w reprezentacji, opublikowała wspólne zdjęcie z turnieju olimpijskiego, dodając: „Hubert, jesteśmy z Tobą. Twoja mama była cudowną osobą.”

W ATP rozważano nawet organizację minuty ciszy przed kolejnymi meczami turnieju w Monte Carlo. Polskie Stowarzyszenie Tenisowe ogłosiło specjalny fundusz imienia Zofii Hurkacz, który miałby wspierać młodych sportowców z rodzin o niskich dochodach.

Powrót do rodzinnych stron

Po śmierci matki, Hubert wycofał się całkowicie z życia publicznego. Zrezygnował z występów medialnych, odwołał zaplanowane wcześniej turnieje i opuścił rozgrywki reprezentacyjne. Spędzał czas w domu rodzinnym, w otoczeniu przyjaciół i bliskich, wspominając dzieciństwo i wspólne chwile z matką.

Według informacji „Przeglądu Sportowego”, tenisista codziennie odwiedzał jej grób i rozważał całkowite wycofanie się z życia sportowego. Choć jego menedżerowie próbowali go przekonać do powrotu, Hurkacz miał odpowiedzieć krótko: „To już nie ma sensu. Bez niej to nie to samo.”

Nieukończona historia

Hubert miał zaledwie 28 lat. Był w szczytowej formie, plasując się w pierwszej dziesiątce rankingu ATP. Wielu ekspertów wróżyło mu przynajmniej jeden tytuł wielkoszlemowy – zwłaszcza po fenomenalnym sezonie 2023, gdy dotarł do półfinału Wimbledonu i zdobył srebrny medal olimpijski.

Jego styl gry, oparty na potężnym serwisie, precyzyjnym forehandzie i chłodnej głowie, zyskał mu miano „polskiego eleganta kortu”. Był uwielbiany nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie za swoją skromność, kulturę i sportowe podejście.

Dlatego wieść o jego odejściu z kortu była dla fanów niczym niedokończona symfonia – piękna, ale urwana w najgłośniejszym momencie.

Z pamięcią w sercu

W rozmowie z „Gazetą Wyborczą”, bliski przyjaciel Huberta, Marek – dawny kolega z kortu – powiedział:

– „Zosia była jego kompasem. Dzwonił do niej po każdym meczu. To była więź, jakiej nie da się zastąpić. On nie przestał być tenisistą. On po prostu stracił swój dom.”

Pojawiły się również głosy, że Hubert może wrócić do sportu, ale w zupełnie innej roli – trenera, mentora młodych zawodników albo nawet komentatora sportowego. Jednak na razie on sam nie wypowiada się publicznie.

Ślady na korcie i w sercach

Kort centralny we Wrocławiu, gdzie Hubert stawiał pierwsze kroki, został symbolicznie nazwany imieniem Zofii Hurkacz. W dniu jej pogrzebu, setki kibiców zebrały się tam, by zapalić znicze i zostawić białe róże – jej ulubione kwiaty.

Na jednym z transparentów widniał napis: „Dzięki Tobie mamy mistrza. Odpoczywaj w pokoju.”

W księdze kondolencyjnej pojawiło się tysiące wpisów. Jeden z nich, podpisany „Kibic z Gdańska”, brzmiał:

„Hubercie, twój ból to nasz ból. Dziękujemy za wszystko, co dałeś Polsce. Niech Twoja mama czuwa nad Tobą, gdziekolwiek teraz jesteś.”

Czy to naprawdę koniec?

Choć oficjalnie ogłosił zakończenie kariery, wiele osób nie traci nadziei, że Hurkacz powróci na kort. Sport zna wiele historii powrotów po osobistych tragediach. Ale być może Hubert potrzebuje nie kilku tygodni czy miesięcy, lecz lat, by odnaleźć nowy sens w tym, co kiedyś było jego pasją.

Jedno jest pewne: jego historia już zapisała się złotymi zgłoskami w dziejach polskiego sportu. A jego decyzja, choć bolesna dla fanów, jest świadectwem ogromnej miłości syna do matki – tej, która wszystko