Rzym, maj 2025 roku. Wieczne miasto tętniło życiem bardziej niż zwykle. Nie tylko dlatego, że trwał szczyt sezonu turystycznego. Korty Foro Italico przeżywały oblężenie – kibice z całego świata przybyli, by śledzić Italian Open, jeden z najważniejszych turniejów w kalendarzu tenisowym. Choć wiele gwiazd świeciło na rzymskich kortach, jedno nazwisko powracało w rozmowach najczęściej: Iga Świątek.
Polka była obrończynią tytułu i ulubienicą publiczności. Miała za sobą serię imponujących zwycięstw i wydawało się, że nic nie może jej zatrzymać. Ale wtedy pojawiła się ona – Danielle Collins.
2. Collins w natarciu
Amerykanka, znana z ognistego temperamentu i bezkompromisowego stylu gry, w tym roku postanowiła zakończyć swoją karierę z hukiem. Jej występy w turniejach były coraz bardziej intensywne, jakby każdy mecz był jej ostatnim. Collins nie przebierała w słowach. W konferencji prasowej po zwycięstwie w trzeciej rundzie, zapytana o ewentualne starcie z Igą Świątek, odpowiedziała:
– “Nie możesz mnie pokonać. Sprawię, że się popłaczesz na Italian Open 2025. Ona jest tylko głupią i niemądrą Polką, która nie radzi sobie z presją.”
Słowa odbiły się echem w mediach. Twitter eksplodował. Fani byli w szoku, dziennikarze próbowali doszukiwać się głębszego znaczenia. Czy to był tylko element gry psychologicznej? A może Collins naprawdę wierzyła w swoją dominację?
3. Reakcja Igi
Iga Świątek znana była ze swojej opanowanej natury. Nigdy nie wdawała się w wojny słowne. Na pytanie o komentarz Collins, odpowiedziała krótko:
– „Nie jestem tutaj po to, żeby rozmawiać. Jestem tutaj po to, żeby grać. Zobaczymy się na korcie.”
Ale jej twarz zdradzała więcej niż słowa. W oczach Polki tlił się płomień, którego dawno nie widziano. Collins poruszyła coś, co przez lata było źródłem siły Igi – dumę narodową, osobistą wartość i determinację.
4. Dzień meczu
Ćwierćfinał zaplanowano na piątek, 16 maja. Bilety wyprzedały się w ciągu kilkunastu minut. Mecz zapowiadano jako „psychologiczny pojedynek dekady”. Na trybunach widać było biało-czerwone flagi i transparenty z napisem: „Nie jesteś głupia, jesteś mistrzynią!”
Collins weszła na kort z uśmiechem, prowokując tłum. Gwizdy przeplatały się z oklaskami. Iga – skupiona, milcząca, z twarzą jak z kamienia – sprawiała wrażenie, że nic nie istnieje poza nadchodzącym meczem.
5. Pierwszy set – walka psychiczna
Od samego początku Collins grała agresywnie. Returny jak z armaty, krzyki po każdym punkcie, prowokacyjne gesty. Iga miała problemy. Popełniała nietypowe błędy. Pierwszy set zakończył się wynikiem 6:3 dla Amerykanki.
W przerwie między setami Collins spojrzała w stronę Igi i wyszeptała coś, co kamery uchwyciły bez dźwięku. Eksperci odczytali później słowa: „To dopiero początek łez, mała dziewczynko.”
6. Drugi set – powrót mistrzyni
Ale Świątek nie zamierzała się poddać. Wyszła na kort jak odmieniona. Zaczęła grać z niespotykaną precyzją. Każdy punkt był jak uderzenie w serce przeciwniczki. Collins traciła kontrolę – zaczęła popełniać błędy, rzucać rakietą, kłócić się z sędziami.
Set zakończył się 6:2 dla Igi. Tłum oszalał.
7. Decydująca partia
Trzeci set był pokazem tenisowej wojny. Długie wymiany, zmienne tempo, dramatyczne zwroty akcji. W piątym gemie Iga obroniła trzy break pointy. W siódmym – przełamała serwis Collins.
Przy stanie 5:3 dla Polki, Danielle zaczęła chwiać się emocjonalnie. Krzyczała na własnego trenera, odmawiała picia wody, rozbiła rakietę na ławce.
Na końcu – meczbol. Iga posłała precyzyjny cross forehandowy. Piłka otarła się o linię. Collins nawet nie próbowała ruszyć.
6:3. Koniec.
8. Łzy… ale nie Igi
Danielle zeszła z kortu z oczyma pełnymi łez. To ona płakała – nie Iga. Publiczność wstała, bijąc brawo Polce, która – mimo obelg i presji – zachowała klasę.
Na konferencji prasowej Iga powiedziała tylko:
– „Nie trzeba krzyczeć, żeby wygrać. Wystarczy grać.”
9. Świat reaguje
Media na całym świecie komentowały wydarzenia z Rzymu. ESPN pisał: „Collins przegrała mecz i moralność.”
BBC podkreślało: „Świątek – cicha siła tenisa.”
W Polsce wybuchła fala dumy narodowej. Komentarze w mediach społecznościowych mówiły same za siebie:
– „Dziękujemy, Iga, za lekcję klasy.”
– „To nie była tylko wygrana. To był manifest.”
10. Co dalej?
Collins, choć nie przeprosiła wprost, w kolejnych dniach wycofała się z turnieju deblowego, tłumacząc się problemami emocjonalnymi.
Iga awansowała do finału i… wygrała cały Italian Open 2025, pokonując Arynę Sabalenkę 7:5, 6:4.
Po zwycięstwie nie komentowała już sytuacji z Collins. Zamiast tego poświęciła swoje zwycięstwo „wszystkim młodym ludziom, których ktoś kiedyś wyśmiał albo poniżył”.
Dziś tamten mecz uznawany jest za jeden z najbardziej symbolicznych w historii kobiecego tenisa. Nie ze względu na wynik, ale na przesłanie.
Bo w świecie, w którym krzyk i prowokacja często dominują, Iga Świątek pokazała, że milczenie, klasa i determinacja są potężniejszą bronią niż jakakolwiek obelga.
