Category: Iga Świątek

Do Sądu Najwyższego do środy spłynęło 108 protestów wyborczych. Z kolei w czwartek poseł KO Roman Giertych poinformował o złożeniu własnego protestu. W piśmie powołuje się m.in. “nadużywanie prawa poprzez tworzenie komitetów wyborczych, które nie zgłaszały kandydata na prezydenta”. Zwrócił się również o “stwierdzenie nieważności wyborów we wszystkich okręgach”.

środy do godziny 16, do Sądu Najwyższego wpłynęło 108 protestów wyborczych. We wtorek Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN rozpatrzyła już sześć protestów i pozostawiła je bez dalszego biegu — podało w środę TVN24. Czas na składanie protestów wyborczych mija 16 czerwca.
CO PRZEKAZAŁ ROMAN GIERTYCH?
“Protest złożony” — napisał poseł KO na portalu X. W kolejnym wpisie wskazał, że “jeżeli się okaże, że w większości tych komisji stosowano bezczelną metodę fałszowania poprzez podmianę wyników kandydatów, to nie wyobraża sobie, aby nie uwzględniono wniosku o przeliczenie wszystkich głosów. Przecież fałszerstwa mogły być drobniejsze”.

Najwyższy wskazał w czwartkowym komunikacie, że dopuszcza ponowne przeliczenie głosów oddanych w wyborach prezydenckich w niektórych obwodowych komisjach wyborczych. Decyzja dotyczy 13 obwodów, w których stwierdzono nieprawidłowości.

Sąd Najwyższy zdecydował w sprawie anomalii przy wyborach i dopuścił ponowne przeliczenie głosów. Decyzja ta dotyczy trzynastu obwodowych komisji wyborczych, w których stwierdzono nieprawidłowości podczas liczenia kart. Wcześniej Państwowa Komisja Wyborcza (PKW) potwierdziła istnienie nieprawidłowości w maksymalnie 10 komisjach i zapowiedziała przygotowanie sprawozdania z wyborów.
Sąd Najwyższy zdecydował w sprawie anomalii przy wyborach.
Sąd Najwyższy zdecydował w sprawie anomalii przy wyborach. Foto: null/Marcin Banaszkiewicz/Fotonews, KFP
Jak przekazano, do Sądu Najwyższego wpływają protesty wyborcze, w których podnoszone są nieprawidłowości w sporządzeniu protokołów głosowania oraz podczas liczenia głosów w wybranych obwodowych komisjach wyborczych. “Protesty takie, jeżeli spełniają warunki formalne, są merytorycznie rozpoznawane” — czytamy w komunikacie SN.

Będzie ponowne liczenie głosów w 13 komisjach

Sąd Najwyższy postanowieniem z 11 czerwca 2025 r. dopuścił dowód z oględzin kart do głosowania z 13 komisji. Mowa o potrzebie ustalenia liczby ważnie oddanych głosów na poszczególnych kandydatów na urząd Prezydenta RP w głosowaniu, które odbyło się 1 czerwca 2025 r. Mowa o:

Obwodowej Komisji Wyborczej nr 95 w Krakowie;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 3 w Oleśnie;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 13 w Mińsku Mazowieckim;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 9 w Strzelcach Opolskich;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 25 w Grudziądzu;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 17 w Gdańsku;
Obwodowych Komisji Wyborczych nr 30 i 61 w Bielsku-Białej;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 10 w Tarnowie;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 53 w Katowicach
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 35 w Tychach;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 6 w Kamiennej Górze;
Obwodowej Komisji Wyborczej nr 4 w Brześciu Kujawskim.
“Sąd Najwyższy powyższy dowód postanowił przeprowadzić w drodze pomocy sądowej przez właściwe sądy rejonowe” — przekazano.

Rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych Paweł Wroński, poinformował w czwartek agencję PAP, że na liście pasażerów samolotu, który rozbił się tego dnia w Ahmadabadzie, nie figurowali obywatele Polski.
Polskie MSZ zabiera głos po katastrofie samolotu w Indiach. 3
Zobacz zdjęcia
Polskie MSZ zabiera głos po katastrofie samolotu w Indiach. Foto: 123RF, Marcin Banaszkiewicz / Fotonews
Indyjska policja podała, że na pokładzie samolotu, który rozbił się w czwartek w Ahmadabadzie, w zachodnim stanie Gudźarat, znajdowały się 242 osoby.

Głos w tej sprawie zabrało polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. — W tej katastrofie deamlinera w Ahmadabadzie (…) po przejrzeniu list, na liście pasażerów nie ma obywateli Polski — powiedział rzecznik Paweł Wroński.

Rzecznik MSZ dodał, że informacje uzyskał od polskiej placówki dyplomatycznej – od konsula w Indiach.

Wiadomo jednak, że to pasażerowie z Indii, Kanady, Portugalii i Wielkiej Brytanii lecieli samolotem z Ahmadabadu do Londynu, który rozbił się tuż po starcie. Na chwilę obecną brak informacji o losie 242 osób na pokładzie.

Przypomnijmy, że w czwartek 12 czerwca samolot linii Air India rozbił się w pobliżu lotniska w Ahmadabadzie, w zachodnim stanie Gudźarat. Maszyna, Boeing 787-8 Dreamliner, wystartowała o godzinie 13:39 czasu lokalnego, kierując się do Londynu. Na pokładzie znajdowało się 242 pasażerów i członków załogi. Po kilku minutach lotu samolot nadał sygnał MAYDAY, po czym kontakt z załogą został utracony. Samolot spadł na teren mieszkalny w dzielnicy Meghani Nagar, wywołując pożar i gęsty dym.

Na miejscu katastrofy trwa akcja ratunkowa, a władze indyjskie oraz brytyjskie wyraziły głęboki żal i współczucie

Z budynku na miejscu katastrofy samolotu wydobyto co najmniej 30 ciał, informuje Reuters, powołując się na służby ratunkowe. Ratownicy dodali, że w środku pozostało jeszcze więcej uwięzionych osób. Maszyna uderzyła w budynek mieszkalny, wywołując ogromne zniszczenia. W internecie pojawiły się pierwsze nagrania i wideo dokumentujące tę tragiczną katastrofę.

Samolot Air India Boeing 787-8 Dreamliner (lot AI171) rozbił się tuż po starcie z lotniska Sardar Vallabhbhai Patel w Ahmadabadzie, w Indiach. Maszyna leciała do Londynu, a na pokładzie znajdowało się 242 pasażerów i członków załogi, w tym obywatele Indii, Wielkiej Brytanii, Portugalii i Kanady.

Po kilku minutach lotu samolot nadał sygnał MAYDAY, po czym kontakt z załogą został utracony. Samolot uderzył w budynek hostelowy w dzielnicy Meghani Nagar, co spowodowało pożar i gęsty dym.

Z budynku, w który uderzył samolot, wydobyto co najmniej 30 ciał, a ratownicy wskazali, że w środku może znajdować się jeszcze więcej uwięzionych osób. Na miejscu trwa akcja ratunkowa, a władze indyjskie, w tym minister ds. lotnictwa Kinjarapu Ram Mohan Naidu, zapewniły, że wszystkie służby zostały postawione w stan najwyższej gotowości. W sieci można zobaczyć nagrania z miejsca tragedii.

Na pokładzie samolotu znajdowało się 169 obywateli Indii, 53 z Wielkiej Brytanii, 7 z Portugalii oraz 1 z Kanady. Polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych potwierdziło, że na pokładzie samolotu nie było obywateli Polski. W wyniku katastrofy na lotnisku w Ahmadabadu wstrzymano funkcjonowanie, a indyjskie władze kontynuują wysiłki ratunkowe.

Samolot spadł na teren zabudowany w pobliżu szpitala, a według miejscowej policji uderzył w hostel dla lekarzy. Władze zapewniły, że podjęto wszystkie możliwe działania, aby pomóc ofiarom tej tragicznej katastrofy.

Tomasz Świątek siedział w samotności przy oknie swojego mazowieckiego domu, wpatrując się w zachodzące słońce. Jesień rozlała po krajobrazie złoto, czerwień i brąz, a powietrze przesiąknięte było chłodną nostalgią. W dłoni ściskał stary list – pożółkły papier, litery nieco rozmazane od łez sprzed lat.

Od rozwodu z Elżbietą minęło prawie dziesięć lat, a mimo to pamięć o niej nie opuszczała go nawet na chwilę. Nie dlatego, że nadal ją kochał, ale dlatego, że jej obecność – nawet w oddaleniu – wciąż była silna, niemal dusząca.

Ich córka, Iga, stała się w międzyczasie jedną z najbardziej rozpoznawalnych tenisistek świata. I choć sukces córki mógł być powodem do dumy, dla Tomasza stał się jedynie kolejnym źródłem bólu. Elżbieta bowiem, po rozwodzie, próbowała całkowicie odsunąć go od życia Igi.

Rozdział 2: Przeszłość, która nie umiera

Elżbieta była kobietą silną, ambitną i dumą. W latach młodości była zawodniczką lekkiej atletyki, ale kontuzja zakończyła jej karierę. Swoje niespełnione ambicje przelała na córkę. Tomasz, również były sportowiec, chciał dla Igi dzieciństwa, którego sam nigdy nie zaznał – spokoju, beztroski, wolności.

Różnice w podejściu do wychowania doprowadziły do coraz częstszych kłótni. Miłość ustępowała miejsca urazom, a wspólne życie stawało się polem bitwy. Kiedy Iga miała trzynaście lat, Tomasz spakował walizki i odszedł. Elżbieta nigdy mu tego nie wybaczyła.

W wywiadach mówiła niewiele, ale wymowne milczenie wystarczało, by świat uznał Tomasza za ojca, który porzucił rodzinę. On zaś milczał – z dumy i wstydu.

Rozdział 3: Nieoczekiwany telefon

Pewnego wieczoru, gdy Tomasz zaparzał herbatę, zadzwonił telefon. Na ekranie wyświetlił się numer nieznany. Wahał się, ale odebrał.

– Halo? – powiedział z wahaniem.

– Tomasz? Tu Elżbieta.

Słowa uderzyły go niczym lodowaty deszcz. Jej głos był zachrypnięty, zmęczony.

– Co się stało? – zapytał po chwili milczenia.

– Musimy porozmawiać. Twarzą w twarz. O Idze… i o nas.

Tomasz nie odpowiedział od razu. Wiedział, że ta rozmowa będzie inna niż wszystkie.

Rozdział 4: Spotkanie

Spotkali się w starym parku, gdzie niegdyś spacerowali z Igą. Ławka, na której usiedli, skrzypnęła pod ciężarem lat i wspomnień.

Elżbieta była wyraźnie starsza, zmęczona. Jej twarz, niegdyś dumna i surowa, miała teraz cień smutku, który trudno było ukryć.

– Iga chce, żebyś przyszedł na jej mecz w Warszawie – powiedziała bez wstępu.

– Po tylu latach?

– Zawsze cię kochała, mimo że milczała. Ale teraz… ona ma wątpliwości. Czuje, że wszystko, co osiągnęła, kosztowało ją zbyt wiele. I że cię straciła.

Tomasz spojrzał w dal. Drzewa szumiały cicho, jakby chciały dodać otuchy.

– A ty? – zapytał. – Ty też mnie straciłaś?

Elżbieta odwróciła wzrok.

– Tak. Ale nie wiem, czy byłeś kiedykolwiek naprawdę mój.

Rozdział 5: Słowa, które bolą

Podczas rozmowy emocje zaczęły wracać. Niewypowiedziane przez lata słowa, pretensje, zawód.

– Zawsze myślałeś tylko o sobie – rzuciła Elżbieta. – O swojej karierze, o wolności. A ja… ja byłam sama z dzieckiem i marzeniami, które nie były moje.

– Ty zniszczyłaś wszystko, co mogło być dobre – odpowiedział Tomasz. – Wychowałaś Igę jak maszynę. A teraz się dziwisz, że szuka odpowiedzi?

– Jesteś żałosny, Tomaszu. I stary. Twoje życie to już przeszłość.

– A twoje to iluzja sukcesu.

Słowa raniły. Ale nie były wymyślane – wypływały z bólu. Byli jak dwa poranione drzewa, które przez lata rosły osobno, a teraz znów się zetknęły, boleśnie i nieoczekiwanie.

Rozdział 6: Mecz

Dzień meczu nadszedł. Tomasz zjawił się na trybunach, z daleka, niepostrzeżenie. Iga wybiegła na kort z determinacją, ale z cieniem niepewności w oczach. Kiedy po jednej z wymian uniosła wzrok i dostrzegła ojca, jej ręka na chwilę zadrżała.

Mecz był zacięty. Przeciwniczka była silna, ale Iga walczyła nie tylko o zwycięstwo sportowe. Walczyła o odpowiedzi, o pojednanie, o akceptację.

Wygrała w trzech setach. Po ostatnim punkcie padła na kolana. Łzy spływały jej po policzkach.

Tomasz podszedł pod kort. Ich oczy się spotkały. Przez chwilę czas się zatrzymał.

– Przyszedłeś – powiedziała cicho, nie mogąc powstrzymać łez.

– Zawsze byłem – odpowiedział równie cicho. – Tylko nikt nie chciał mnie widzieć.

Rozdział 7: Wieczór, który wszystko zmienił

Tego wieczoru cała trójka – Iga, Tomasz i Elżbieta – usiedli razem przy stole. Kolacja była prosta, ale atmosfera – napięta.

Elżbieta w końcu powiedziała:

– Przez lata żyliśmy w kłamstwie. Ja byłam dumna, ty byłeś uparty, a Iga płaciła za nasze błędy.

Tomasz skinął głową.

– Nie możemy cofnąć czasu, ale możemy coś zbudować. Choćby od nowa.

Iga uśmiechnęła się przez łzy.

– Chcę mieć oboje. Nie wybieram między wami. Nie jestem już dzieckiem.

Zapadła cisza. Tym razem nie była pełna gniewu, lecz zrozumienia.

Kilka miesięcy później Tomasz i Elżbieta pojawili się razem na meczu córki. Nie byli parą. Nie byli też przyjaciółmi. Ale byli rodzicami. I choć wiele ich dzieliło, łączyła ich Iga.

Z czasem rozmowy stawały się łagodniejsze. Przeszłość nie zniknęła, ale przestała rządzić ich życiem.

A Tomasz, patrząc na córkę, która unosiła trofeum w górę, wiedział, że choć stracił wiele, nie wszystko jest jeszcze stracone.

Sejmowa Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej przyjęła w czwartek sprawozdanie w sprawie wstępnego wniosku o postawienie przewodniczącego KRRiT Macieja Świrskiego przed Trybunałem Stanu — poinformował poseł KO Piotr Adamowicz. Na posiedzenie plenarne Sejmu wniosek trafi najwcześniej za 21 dni.

Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej przyjęła sprawozdanie wskazujące na rozpatrzenie przez Sejm wniosku o postawienie przewodniczącego Świrskiego przed Trybunałem Stanu. W głosowaniu było 11 do 7 za wnioskiem. Jednocześnie jest wniosek mniejszości złożony przez posłów PiS o umorzenie postępowania, zdecyduje Sejm” — powiedział dziennikarzom Piotr Adamowicz.

Wyjaśnił, że “regulaminowo jest 21 dni na to, żeby posłowie zapoznali się z treścią wniosku, przeanalizowali, zastanowili się, jak mają głosować”. “Czyli nie wcześniej niż za 21 dni” — zaznaczył.

W maju ubiegłego roku grupa 185 posłów złożyła wstępny wniosek o postawienie Macieja Świrskiego przed Trybunałem Stanu. Wnioskodawcy zarzucają szefowi KRRiT naruszenia w trzech różnych segmentach: blokowania ok. 300 mln zł z abonamentu dla publicznego radia i telewizji, blokowania koncesji dla nadawców prywatnych (TVN, TVN 24, Radia TOK FM, Radia ZET), a także niewykonywania badań statystycznych dotyczących oglądalności stacji telewizyjnych w Polsce.

W lipcu wniosek opiniowała sejmowa Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Uznała wówczas, że wymaga on uzupełnienia, i odesłała go do marszałka Sejmu. Uzupełniony wniosek wpłynął do komisji w październiku.

Pierwszy świadek zeznał przed komisją 3 grudnia — był nim likwidator TVP SA Daniel Gorgosz. Przed komisją zeznawali również m.in. likwidator-redaktor naczelny Polskiego Radia Paweł Majcher oraz szefowie rozgłośni regionalnych Polskiego Radia, a także członkowie KRRiT, w tym przewodniczący Krajowej Rady Maciej Świrski. Przesłuchanych zostało również ok. 90 świadków, o których zawnioskowała obrona Macieja Świrskiego.

Jak wygląda procedura postawienia przed Trybunałem Stanu?

Członkowie KRRiT mogą zostać postawieni przed Trybunałem Stanu za naruszenie konstytucji lub ustawy w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania. Uchwała Sejmu o pociągnięciu do odpowiedzialności przed TS powoduje zawieszenie w czynnościach osoby, której dotyczy.

Przeciwni postawieniu szefa KRRiT przed TS są posłowie PiS. W czerwcu ub. r. zaskarżyli oni do Trybunału Konstytucyjnego przepisy, które to umożliwiają. W październiku TK wydał tzw. postanowienie zabezpieczające, które zobowiązywałoby wszystkie powiązane ze sprawą organy Sejmu — w tym marszałka Sejmu, wicemarszałków oraz sejmową Komisję Odpowiedzialności Konstytucyjnej — do powstrzymania się od wszelkich działań ws. stawiania Świrskiego przed TS, do czasu aż Trybunał rozstrzygnie sprawę zaskarżonych przepisów.

W czwartek przed godziną 6.20 na drodze powiatowej w Żytniowie (woj. opolskie) doszło do tragicznego wypadku, w którym zginęła 45-latka. Kobieta prowadziła samochód osobowy, który czołowo zderzył się z cysterną przewożącą mleko. Jak informuje policja, kierująca z nieustalonej dotąd przyczyny zjechała na przeciwległy pas ruchu i uderzyła w ciężarówkę.
Pojazdami podróżowali wyłącznie ich kierowcy. Po zderzeniu kobieta została zakleszczona w pojeździe. 45-latka zmarła na miejscu wypadku — informują media.

Policja pod nadzorem prokuratury wyjaśnia przyczyny wypadku. Na miejscu interweniowały służby — wśród nich zespół ratownictwa medycznego i dwa zastępy straży pożarnej.
Na trasie wystąpiły utrudnienia w ruchu. Konieczne było również przepompowanie mleka z uczestniczącej w wypadku cysterny.

Iga Świątek znajdowała się właśnie w szatni po intensywnym treningu na kortach ziemnych w Rzymie. Miała za sobą kolejny udany mecz, a jej zespół już planował strategię na kolejne spotkania. Wszyscy wiedzieli, że Iga była w formie, a jej koncentracja i determinacja były jak zawsze niezłomne. Nikt jednak nie mógł przewidzieć, że ten dzień zapisze się w jej życiu jako jeden z najtragiczniejszych.

Telefon zadzwonił niepozornie. Asystentka Igi, Aneta, spojrzała na ekran i zbladła. Po chwili podeszła do tenisistki i z szeptem powiedziała:

– Iga… to pilne. To twoja mama.

Iga wzięła telefon z lekkim niepokojem, ale nawet wtedy nie spodziewała się tego, co miało nastąpić. Jej mama mówiła cicho, ale słowa były wyraźne:

– Kochanie… stało się coś strasznego. Twoja siostra Agata… miała wypadek…

Gdy usłyszała te słowa, świat zawirował. Jej oddech przyspieszył, dłonie zaczęły się trząść.

– Co się stało? – zapytała, prawie krzycząc. – Gdzie jest Agata?

Po drugiej stronie zapadła cisza, którą przerwał tylko cichy szloch matki:

– Ona nie żyje, Iga…

Ten jeden moment zatrzymał czas. Radość po zwycięstwie zniknęła. Tryumf, plany, konferencje – wszystko przestało mieć znaczenie. Iga upadła na ławkę i zaczęła gorzko płakać. Płakała nie jak sportsmenka, ale jak siostra, jak dziewczyna, która właśnie straciła część swojego serca.

Cisza w hotelowym pokoju

Po opuszczeniu obiektu sportowego, Iga wróciła do hotelu. Siedziała w ciemnym pokoju, nie mogąc zebrać myśli. W rękach trzymała zdjęcie z dzieciństwa – ona i Agata na rowerach, obie uśmiechnięte, z rozwianymi włosami. To był jeden z ich ulubionych wspomnień z dzieciństwa w Raszynie.

Agata była starsza o cztery lata. To ona zawsze opiekowała się Igą, podnosiła ją, gdy upadała, dopingowała ją, gdy przegrywała. Choć nie była znana publicznie jak młodsza siostra, odegrała ogromną rolę w jej życiu.

Iga zaczęła wspominać ich wspólne wieczory, kiedy Agata robiła jej herbatę z miodem i cytryną, gdy Iga chorowała. Przypomniała sobie ich rozmowy przez telefon z różnych zakątków świata, kiedy podróżowała na turnieje. Agata zawsze była jej ostoją.

Teraz jej nie było.

Media w szoku

Gdy informacja o tragedii dotarła do mediów, świat tenisa zamarł. Wszystkie agencje informacyjne w Polsce i za granicą publikowały nagłówki:

„Tragedia w rodzinie Świątek – Iga otrzymała bolesną wiadomość tuż po meczu.”
„Świat sportu łączy się w bólu z Igą Świątek po śmierci siostry.”

Na portalach społecznościowych pojawiły się setki tysięcy wiadomości z wyrazami współczucia. Serena Williams, Rafael Nadal, Coco Gauff, Novak Djoković – wszyscy przesyłali wsparcie.

Iga jednak odcięła się od świata. Nie odbierała telefonów, nie wychodziła z pokoju. Jej zespół zawiesił wszystkie spotkania medialne. Turniej, który był dla niej jednym z kluczowych w przygotowaniach do Roland Garros, nagle stał się zupełnie nieistotny.

Powrót do Polski

Trzy dni później, w czarnej marynarce i ciemnych okularach, Iga wróciła do Polski. Towarzyszyli jej członkowie zespołu oraz ojciec. Na lotnisku nie było fotoreporterów – prośba o prywatność została uszanowana.

W domu rodzinnym w Raszynie panowała cisza, jakiej Iga nigdy wcześniej nie doświadczyła. Ściany, które kiedyś tętniły śmiechem sióstr, teraz milczały.

W salonie stała urna z prochami Agaty. Iga nie była w stanie podejść od razu. Dopiero po godzinie weszła sama do pokoju i usiadła przed zdjęciem siostry.

– Przepraszam, że mnie nie było, kiedy cię potrzebowałaś – wyszeptała, a łzy zaczęły znów spływać po jej policzkach. – Obiecałam, że zawsze będę blisko. Zawiodłam.

Wypadek

Według policyjnych raportów, Agata wracała z pracy do domu. Była późna godzina, padał deszcz. W okolicach Piaseczna na jej samochód z ogromną siłą najechał rozpędzony SUV, którego kierowca był pod wpływem alkoholu. Agata zginęła na miejscu.

Sprawca – 28-letni mężczyzna – nie udzielił jej pomocy. Został zatrzymany godzinę później przez policję.

Iga nie chciała znać szczegółów. Dla niej liczyło się tylko to, że jej siostry już nie ma.

Pogrzeb

Na pogrzebie pojawiło się wiele osób, ale uroczystość miała charakter zamknięty. W pierwszym rzędzie – matka, ojciec i Iga.

Gdy kapłan mówił o życiu Agaty, Iga ściskała w dłoni różaniec, który dostała od siostry wiele lat wcześniej. To była ich tajemna pamiątka – znak siły i wiary.

Gdy trumna została opuszczona do grobu, Iga wzięła głęboki oddech i powiedziała półgłosem:

– Nigdy cię nie zapomnę.

Tydzień milczenia

Przez kolejne dni nie było żadnych informacji o Idze. Nie było wiadomo, czy wróci do tenisa, czy zdecyduje się na dłuższą przerwę. Fani czekali cierpliwie, z szacunkiem dla bólu, przez który przechodziła.

Dopiero tydzień później na jej oficjalnym profilu na Instagramie pojawił się wpis:

„Moja siostra Agata była dla mnie wszystkim. To dzięki niej miałam siłę, by codziennie wstawać i walczyć o swoje marzenia. Jej odejście pozostawiło we mnie pustkę, której nie da się opisać.
Dziękuję za wasze wsparcie. Potrzebuję czasu, ale wiem, że ona chciałaby, żebym nadal grała. Dla niej.”

Powrót na kort

Dwa miesiące później Iga wróciła do gry. Nie była już tą samą zawodniczką – coś w jej oczach się zmieniło. Miała w sobie więcej smutku, ale też nową siłę.

Podczas pierwszego meczu po przerwie, po zwycięstwie w trzech setach, podniosła rakietę do nieba i spojrzała w górę.

– To dla ciebie, Aga – powiedziała do mikrofonu z drżącym głosem.

Fundacja Agaty

W kolejnych miesiącach Iga założyła fundację imienia swojej siostry. Jej celem była pomoc rodzinom ofiar wypadków drogowych oraz działania na rzecz bezpieczeństwa na drogach.

– Nie chcę, by inne siostry traciły swoje siostry przez głupotę i lekkomyślność – mówiła podczas inauguracji. – Jeśli mogę coś zmienić, zrobię to.

Fundacja rozpoczęła współpracę z licznymi szkołami, organizowała warsztaty, kampanie społeczne i akcje charytatywne.

Iga nie tylko wróciła do sportu – wróciła z misją.

Minęły trzy lata od śmierci Agaty. Iga wciąż grała – czasem przegrywała, czasem wygrywała, ale zawsze po każdym meczu, gdy spoglądała w niebo, szeptała:

– To dla ciebie.

Jej życie naznaczone było stratą, ale także głęboką miłością.

Bo chociaż siostry nie było już obok niej fizycznie, to w sercu Igi była obecna zawsze – jako jej anioł stróż.

Prezydent elekt wraz z małżonką pokazali się oficjalnie po raz pierwszy od dnia wyborów. Marta Nawrocka przybyła do Zamku Królewskiego w białej, garniturowej sukience.

Uroczyste odebranie zaświadczenia z Państwowej Komisji Wyborczej o wyborze na urząd Prezydenta RP. Dziękujemy Polsko!” – napisała 11 czerwca pierwsza przyszła dama, dodając serię zdjęć z zamkowych wnętrz. Na jednym stoi uśmiechnięta, gdy zgromadzeni goście biją jej brawo, na czele z mężem.

Marta Nawrocka dziękuje wyborczyniom męża. “Mimo oszczerstw i hejtu”
Post Nawrockiej zyskał niewiele ponad 8 tys. polubień, a komentują go głównie kobiety. “Gratulacje! Pani Prezydentowo, zachęcam do zatrudnienia teraz dobrej stylistki. Kopertówka do ręki zamiast łańcuszka na ramieniu, dłuższe garsonki lub spodnie. Małe zmiany, a będzie Pani błyszczeć na okładkach magazynów” – sugeruje obserwatorka.

Żona dopiero co wybranej głowy państwa wybrała białą sukienkę przed kolano o garniturowym kroju, zdobioną masywnymi złotymi guzikami. Kropką nad i były błyszczące szpilki.

Świetnie poprowadzona kampania wizerunkowa, bez wpadek. Zgoda na drugi plan? W tym przypadku – oznaka siły, lojalności i imponującego wsparcia. Dzisiejszy strój to kolejny dowód: klasyczna, lekko złamana biel – symboliczna i świeża. Do tego kobiecy akcent w postaci złotych, ale stonowanych szpilek do kompletu w kolorze guzików — stwierdza w rozmowie z Plotkiem stylistka Ewa Rubasińska-Ianiro.

Jedyne “ale” — rajstopy. Zawsze przypominam: do zdjęć wybieramy modele z minimalną ilością lycry, 10 —15 den, w delikatnie ciemniejszym odcieniu. Naturalniejszy efekt i smuklejsza sylwetka gwarantowane. Ale to tylko detal. Całość – się broni! – podsumowuje.

Czy wynik wyborów prezydenckich oznacza, że powinny się odbyć przyspieszone wybory parlamentarne? Polacy w sondażu SW Research dla Onetu zareagowali na ten pomysł dość jednoznacznie. Szczegółowe wyniki pokazują jednak, że jesteśmy w tej sprawie dość zróżnicowani.

Badanie zostało zrealizowane w dniach 10-11 czerwca 2025 r. przez agencję SW RESEARCH metodą wywiadów on-line (CAWI — Computer-Assisted Web Interview) na panelu internetowym SW Panel. W ramach badania przeprowadzono 817 ankiet z ogólnopolską próbą dorosłych. Zastosowano dobór kwotowy — próba była reprezentatywna ze względu na łączny rozkład płci, wieku i klasy wielkości miejscowości zamieszkania.

***

Wybory prezydenckie wygrał Karol Nawrocki. Sukces kandydata PiS wywołał poważny kryzys w koalicji 15 października. Dla wielu wynik głosowania to czerwona kartka dla rządu Donalda Tuska. W związku z tym premier wystąpił do Sejmu z wnioskiem o wotum zaufania, które uzyskał w środę. Zanim do tego doszło w exposé, lider Koalicji Obywatelskiej zapowiedział rekonstrukcję swojego gabinetu i “nowe otwarcie”, do którego ma dojść w lipcu.

Wiele wskazuje jednak na to, że plany rządzących, w związku z wyborem prezydenta z przeciwnego obozu politycznego, nie będą miały szans na wejście w życie. Najprawdopodobniej rząd nie będzie efektywnie rządził, a jedynie zarządzał państwem do końca kadencji w 2027 r.

Stąd głosy w debacie publicznej, by doprowadzić do przyspieszonych wyborów parlamentarnych. Sondaże partyjne nie dają obecnej ekipie szans na sejmową większość. Wszystko wskazuje na nadchodzącą zmianę władzy, którą objęłaby koalicja PiS i Konfederacji.

“Opcją atomową” byłoby samorozwiązanie Sejmu. Do tego potrzebna jest jednak większość aż 2/3 posłów. Tymczasem otwarcie o takim rozwiązaniu mówią jedynie konfederaci. Inna możliwość to nieprzyjęcie budżetu państwa.

Nowe wybory? Polacy zabrali głos w sondażu

Pracownia SW Research zapytała uczestników badania: “Czy wynik wyborów prezydenckich oznacza, że powinny odbyć się przyspieszone wybory parlamentarne?”.