Dzień rozpoczął się jak każdy inny. Stadion imienia Władysława Komara w Warszawie tętnił życiem. Słońce wznosiło się leniwie nad trybunami, a zapach świeżo skoszonej trawy mieszał się z dźwiękiem rozgrzewających się zawodników. Był to dzień ważnego krajowego mityngu lekkoatletycznego, na który zjechali się najlepsi sportowcy z całego kraju. Wśród nich znajdował się także jeden z najbardziej utytułowanych i lubianych zawodników – młociarz Michał Rudnicki.
Michał miał 31 lat, był w szczytowej formie i przygotowywał się do swojego ostatniego sezonu w karierze. Dla wielu kibiców był bohaterem – skromnym, pracowitym, zawsze uśmiechniętym. Trzykrotny medalista mistrzostw Europy, finalista igrzysk olimpijskich. Wszyscy wiedzieli, że dzisiejszy start miał być jego pierwszym oficjalnym występem po kontuzji barku, której nabawił się rok wcześniej. Nikt jednak nie spodziewał się, że ten dzień zakończy się tragedią, która wstrząśnie całym sportowym światem w Polsce.
Rozgrzewka i oczekiwania
O godzinie 11:45 Michał rozpoczął rozgrzewkę. Trener, Andrzej Kosz, z niepokojem przyglądał się każdemu jego ruchowi. Choć zawodnik zapewniał, że wszystko jest w porządku, a lekarze dopuścili go do startu, trener miał złe przeczucia.
— Michał, nie forsuj się. To dopiero początek sezonu – mówił cicho, niemal szeptem.
— Spokojnie, trenerze. Czuję się dobrze. Naprawdę. Dziś tylko kilka rzutów na rozruch.
Trener skinął głową, choć wewnętrznie wciąż czuł napięcie. Znał Michała od piętnastu lat. Wiedział, że jego zawodnik nigdy nie narzekał, nawet gdy coś bolało. Dziś też wydawał się nadzwyczaj skupiony, może nawet za bardzo.
Zawody
O godzinie 13:05 Michał stanął w kole. W rękach trzymał młot – swój ulubiony, z którym zdobywał medale. Publiczność zamarła w ciszy. Telewizyjne kamery uchwyciły jego skupioną twarz, pot spływający po czole, uścisk dłoni na rękojeści.
Rozpoczął obrót. Pierwszy, drugi, trzeci…
I nagle – trzask.
Michał osunął się na kolana, a jego ciało szarpnęło się gwałtownie. Na trybunach zapanował chaos. Ludzie zaczęli wstawać, nie rozumiejąc, co się stało. Młot wyleciał z jego rąk w zupełnie nieskoordynowany sposób i uderzył w siatkę zabezpieczającą. Michał nie ruszał się.
Reakcja służb medycznych
Zespół medyczny natychmiast wbiegł na murawę. Trener Kosz także rzucił się biegiem w stronę koła. Michał był nieprzytomny, jego twarz miała nienaturalnie bladą barwę. Ratownicy rozpoczęli resuscytację. Na stadionie zapanowała przerażająca cisza. Kibice trzymali się za głowy, dzieci płakały. Zawody natychmiast przerwano.
Karetka przyjechała błyskawicznie. Michała zaintubowano i przewieziono do Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie. Oficjalny komunikat organizatorów był krótki i suchy:
„Z powodu poważnego incydentu z udziałem zawodnika, zawody zostają wstrzymane. Prosimy o opuszczenie stadionu.”
Szpital i walka o życie
Lekarze przez kilka godzin walczyli o życie zawodnika. Jak się później okazało, doszło do nagłego zatrzymania krążenia, prawdopodobnie na skutek niezdiagnozowanej wcześniej wady serca. Stan Michała był skrajnie ciężki, przebywał w śpiączce farmakologicznej, podłączony do respiratora.
Media błyskawicznie podały informację:
„Dziś w Polsce doszło do tragedii – polski miotacz został pilnie przewieziony do szpitala po poważnym incydencie.”
Nagłówki serwisów informacyjnych mówiły same za siebie:
„Bohater w stanie krytycznym”, „Cała Polska modli się za Michała Rudnickiego”, „Sportowy świat w szoku”.
Rodzina zawodnika – żona Aleksandra i dwuletnia córka Lena – zostali natychmiast powiadomieni. Szpital zapewnił im pełną opiekę psychologiczną.
Narodowa mobilizacja
W ciągu kilku godzin pod szpitalem zebrał się tłum kibiców. Ludzie przynosili kwiaty, znicze, zdjęcia Michała z zawodów. Niektórzy modlili się w ciszy, inni trzymali transparenty z hasłami „Michał, walcz!” i „Jesteśmy z Tobą!”
W internecie powstała grupa wsparcia #WszyscyZaMichałem, do której dołączyły setki tysięcy użytkowników. Znani sportowcy, aktorzy i politycy publikowali zdjęcia z Michałem i pisali słowa wsparcia. Iga Świątek zamieściła wzruszający wpis:
„Michał to nie tylko wielki sportowiec, ale też wspaniały człowiek. Wierzę, że z tego wyjdzie. Jesteśmy z Tobą!”
Robert Lewandowski udostępnił zdjęcie Michała z dzieciństwa z dopiskiem:
„Trzymaj się, bracie. Cała Polska trzyma kciuki.”
Śledztwo i pytania bez odpowiedzi
Jednocześnie ruszyło śledztwo w sprawie incydentu. Czy zawiodły procedury? Dlaczego nikt wcześniej nie zdiagnozował problemu z sercem? Czy pozwolenie na start po kontuzji nie było błędem?
PZLA (Polski Związek Lekkiej Atletyki) wydał oficjalne oświadczenie:
„Zawodnik przeszedł wszystkie wymagane badania i został dopuszczony do startu przez lekarzy kadry narodowej. Powołana zostanie komisja, która zbada wszystkie okoliczności zdarzenia.”
Niektórzy dziennikarze zaczęli sugerować, że Michał mógł zatajać pewne objawy, by móc wystartować. Bliscy zawodnika stanowczo temu zaprzeczali.
— Michał nigdy nie ryzykowałby zdrowiem – mówiła jego żona Aleksandra. – Kochamy się, mamy małe dziecko. Wiedział, co jest najważniejsze.
Leave a Reply