W świecie tenisa zawrzało. Gdy wieść o możliwej dożywotniej dyskwalifikacji Igi Świątek przedostała się do mediów, nikt nie chciał w to wierzyć. Przecież była nie tylko ikoną polskiego sportu, ale także wzorem do naśladowania dla młodych zawodniczek na całym świecie. Jak to możliwe, że właśnie ona – czysta, spokojna, skromna – mogła stanąć w obliczu największej kary w świecie zawodowego sportu?
Zaczęło się niewinnie – od pogłosek pojawiających się w zamkniętych kręgach tenisowych federacji. Jakieś nieścisłości w dokumentach, niejasne zachowania podczas meczów, dziwne kontakty z osobami spoza środowiska. Początkowo nikt nie traktował tego poważnie. Ale gdy trener Igi, Tomasz Zieliński, w rozmowie z francuskim dziennikiem sportowym „L’Équipe” potwierdził, że „Iga Świątek może zostać dożywotnio zdyskwalifikowana z tenisa”, nastała cisza, jakiej świat sportu nie słyszał od dawna.
Początek końca
Śledztwo, które doprowadziło do tej sytuacji, prowadzone było w tajemnicy przez kilka miesięcy. Według źródeł zbliżonych do Międzynarodowej Federacji Tenisowej (ITF), sprawa miała dotyczyć rzekomego wpływu na wynik kilku meczów WTA z ubiegłego sezonu. Oficjalnie nie podano żadnych nazwisk, ale media szybko powiązały konkretne mecze z osobą Świątek.
W szczególności chodziło o trzy pojedynki: pierwszy – z młodą Amerykanką na turnieju w Toronto, drugi – z doświadczoną Rosjanką w Dubaju, i trzeci – z Hiszpanką na Roland Garros. W każdym z tych meczów działy się rzeczy dziwne: nieoczekiwane błędy serwisowe, dziwne konsultacje z trybun, brak emocji w momentach kluczowych. Analitycy tenisowi, komentatorzy i byli zawodnicy zaczęli analizować te spotkania klatka po klatce.
Nie było jednak jednoznacznych dowodów – aż do momentu, kiedy do opinii publicznej dotarła informacja o przechwyconych wiadomościach tekstowych, wysyłanych z telefonu Igi do osoby określanej jako „M.”.
Kim jest „M.”?
To pytanie dręczyło wszystkich. Czy był to znajomy? Partner? Reprezentant federacji? A może osoba działająca poza światem sportu?
Francuskie media donosiły, że chodzi o byłego bukmachera z Monte Carlo, który wcześniej był podejrzewany o ustawianie meczów w niższych ligach tenisowych. Po jego aresztowaniu kilka miesięcy wcześniej, policja zabezpieczyła jego urządzenia, a na jednym z nich znajdowały się wiadomości wymieniane z numerem zarejestrowanym na fundację Igi Świątek.
„Zrobiłam, co mówiłeś. Dwa sety i koniec. Teraz twoja kolej.” – brzmiała jedna z wiadomości.
Nie trzeba było więcej. ITF wszczęła wewnętrzne dochodzenie, a sponsorzy – dotąd lojalni wobec Świątek – zaczęli wycofywać swoje wsparcie. Nike, PZU, Rolex – wszyscy czekali na oficjalne ustalenia, ale równocześnie przygotowywali się do najgorszego.
Głos trenera
Tomasz Zieliński był u boku Igi przez ostatnie pięć lat. To on pomógł jej przejść przez kryzysy mentalne, dźwigał ciężar oczekiwań kibiców, planował każdy trening i analizował każde zagranie przeciwniczek. Gdy więc to on wypowiedział te dramatyczne słowa – „Iga Świątek może zostać dożywotnio zdyskwalifikowana z tenisa” – nikt nie wątpił, że mówił poważnie.
– To nie jest łatwa sytuacja – powiedział Zieliński w rozmowie z „Przeglądem Sportowym”. – Znam Igę bardzo dobrze i trudno mi uwierzyć w niektóre rzeczy, które do mnie docierają. Ale muszę być szczery – nie wszystko da się już wyjaśnić. Pewne decyzje zostały podjęte. Teraz pozostaje czekać na ostateczny werdykt federacji.
W tych słowach nie było ani złości, ani żalu – raczej rezygnacja. I coś jeszcze – nuta niedopowiedzenia, jakby Zieliński wiedział coś więcej, czego nie mógł jeszcze ujawnić.
Reakcja Polski i świata
Gdy informacja obiegła media światowe, w Polsce rozpętała się burza. Kibice byli zszokowani. Telewizje prześcigały się w spekulacjach, gazety publikowały zdjęcia Igi z turniejów, z dzieciństwa, z rodziną – jakby próbując pokazać, że to niemożliwe, że ktoś taki jak ona mógłby złamać zasady.
W mediach społecznościowych rozpoczęła się kampania pod hasłem #WierzymyWŚwiątek. Znani sportowcy, politycy i celebryci pisali słowa wsparcia:
„Iga, jesteśmy z Tobą.”
„Każdy zasługuje na uczciwy proces.”
„Nie oceniajmy, zanim nie poznamy całej prawdy.”
Ale nie brakowało też głosów krytycznych. Niektórzy przypominali, że świat sportu zna wiele przypadków, gdy za fasadą sukcesu kryła się ciemna strona. Porównywano sytuację Igi do afer dopingowych z udziałem Marii Szarapowej czy Lance’a Armstronga.
Iga milczy
Najbardziej zastanawiające było milczenie samej zawodniczki. Od momentu, gdy informacja o możliwej dyskwalifikacji stała się publiczna, Iga nie pojawiła się w mediach. Jej oficjalne konta na Instagramie i Twitterze zamilkły.
Rzecznik prasowy poinformował jedynie, że „Iga nie będzie komentować sprawy do czasu zakończenia śledztwa.”
To milczenie było jednak coraz bardziej wymowne. Zwłaszcza że dziennikarze dotarli do informacji, jakoby zawodniczka od kilku tygodni przebywała w jednym z prywatnych ośrodków psychoterapii w Alpach.
Czy to był akt ucieczki? A może próba przygotowania się na najgorsze?
Postępowanie przed komisją
Oficjalne przesłuchania miały miejsce w siedzibie ITF w Londynie. Iga, w towarzystwie prawników, złożyła obszerne wyjaśnienia. Z naszych informacji wynika, że zaprzeczyła wszystkim oskarżeniom i stwierdziła, że nie zna osoby oznaczonej jako „M.”, a jej telefon mógł zostać zhakowany.
Prawnicy przedstawili również ekspertyzy wskazujące na możliwość manipulacji danymi w urządzeniu, z którego rzekomo wysłano wiadomości.
Jednak śledczy pozostali nieprzekonani. Gdy podczas przesłuchania pokazano jej nagranie z ukrytej kamery, na którym rozmawia z nieznanym mężczyzną w hotelowym lobby przed meczem w Toronto, atmosfera zrobiła się jeszcze bardziej napięta.
Świadek koronny – były współpracownik bukmachera „M.” – miał dostarczyć ostateczne dowody w sprawie.
Cisza przed burzą
Komisja miała wydać werdykt do końca miesiąca. Jeśli zarzuty się potwierdzą, Iga Świątek stanie przed najcięższym wyrokiem, jaki może spotkać sportowca: dożywotnią dyskwalifikacją.
Wtedy nie tylko straci możliwość gry w tenisa, ale też miliony złotych ze sponsorów, reputację i szansę na zapisanie się na stałe w historii sportu jako jedna z najlepszych zawodniczek wszech czasów.
Pojawiały się głosy, że nawet jeśli uniknie dożywocia, może zostać zawieszona na kilka lat – co i tak w praktyce zakończy jej karierę.
Przyjaciele i rodzina
Ojciec Igi, Tomasz Świątek, który zawsze wspierał córkę w jej karierze, unikał kontaktu z mediami. Ale w rozmowie z jednym z portali powiedział:
– To, co się dzieje, to koszmar. Wiem, że Iga jest niewinna. Ale wiem też, że świat nie zawsze jest sprawiedliwy. Będziemy walczyć do końca.
Przyjaciele zawodniczki – między innymi Hubert Hurkacz i Aryna Sabalenka – wyrazili solidarność i zaapelowali do federacji o uczciwe traktowanie.
– Każdy zasługuje na szansę obrony – powiedziała Sabalenka. – Nie wolno niszczyć ludzi bez jednoznacznych dowodów.
Ostatni mecz?
Jeśli komisja wyda negatywny wyrok, mecz Igi Świątek z Naomi Osaką na Australian Open sprzed dwóch miesięcy może być jej ostatnim w karierze.
To był zacięty pojedynek, pełen emocji i pięknych zagrań. Świątek wygrała po trzysetowym boju, a po meczu płakała. Dziś, patrząc na tamten moment, wielu zastanawia się, czy płakała ze szczęścia – czy może już wtedy wiedziała, co nadchodzi?
Nadzieja czy koniec legendy?
Świat tenisa wstrzymał oddech. Wszyscy czekali na decyzję, która miała zapaść w ciągu najbliższych dni. Czy Iga Świątek naprawdę popełniła największy grzech sportowca? Czy to możliwe, że tak wielka kariera zakończy się w hańbie?
A może to wszystko było wynikiem zbiegu okoliczności, oszustwa technologicznego i manipulacji ze strony osób trzecich?
Jedno było pewne – przyszłość Igi Świątek zawisła na włosku. A cały świat patrzył z niedowierzaniem, jak być może jedna z największych gwiazd sportu XXI wieku upadała – lub miała się jeszcze raz podnieść i udowodnić wszystkim, że nigdy nie złamała zasad.
Leave a Reply