Gdy media w Polsce obiegła wiadomość, że Iga Świątek, najlepsza tenisistka świata, wniosła pozew przeciwko własnemu ojcu, domagając się testu DNA, opinia publiczna oniemiała. Kibice, dziennikarze i eksperci prawa rodzinnego nie dowierzali: jak to możliwe, że sportowa ikona, zawsze przedstawiana jako wzór harmonii, dyscypliny i rodzinnych wartości, nagle staje naprzeciw człowieka, który miał być jej największym wsparciem?
Sprawa szybko wywołała burzę. Nagłówki gazet grzmiały:
- „Rodzinny dramat mistrzyni. Iga Świątek kwestionuje ojcostwo”
- „Szok w świecie sportu: Świątek pozywa własnego ojca”
- „Test DNA, który może zmienić historię polskiego tenisa”
Dla fanów Igi był to cios. Dla środowiska prawniczego – fascynujący, choć bolesny przypadek. Dla samej tenisistki – być może najtrudniejszy mecz w jej życiu.
Od początku kariery Igi wielokrotnie podkreślano rolę jej ojca. Tomasz Świątek, były wioślarz olimpijski, był postacią kluczową w dzieciństwie i młodości córki. To on miał zarazić ją sportową dyscypliną, wprowadzić w świat rywalizacji, nadawać kierunek treningom.
„Ojciec był surowy, ale sprawiedliwy” – wspominała kiedyś Iga w jednym z wywiadów. – „Nauczył mnie wytrwałości. Bez niego nie byłoby moich sukcesów.”
Jednak za zamkniętymi drzwiami rodzinnego domu napięcia narastały. Iga była dzieckiem wybitnie zdolnym, ale też niezwykle wrażliwym. Ojciec – wymagający, momentami despotyczny. Publicznie wydawało się, że tworzą zgrany duet. Prywatnie – relacja coraz częściej była źródłem konfliktów.
Sukcesy sportowe Igi przyszły szybko i gwałtownie. Zwycięstwo na Roland Garros w 2020 roku uczyniło ją gwiazdą światowego formatu. Media zaczęły przedstawiać obraz „cudownego dziecka polskiego sportu” i „idealnej rodziny wspierającej mistrzynię”.
Ale sukces ma swoją cenę. Im bardziej Iga rosła w siłę jako sportowa ikona, tym bardziej jej życie prywatne stawało się polem napięć. Według osób z otoczenia tenisistki, ojciec coraz częściej przypisywał sobie zasługi za jej karierę.
– „To ja ją wychowałem na mistrzynię” – miał mówić w prywatnych rozmowach. – „Bez mojego treningu nie byłoby Igi.”
Tego typu wypowiedzi, choć naturalne u dumnych rodziców, dla Igi stawały się źródłem goryczy. Z czasem zaczęła coraz mocniej dystansować się od ojca.
Według nieoficjalnych doniesień, konflikt nie dotyczył tylko metod wychowawczych czy finansów. Zaczęły krążyć plotki, że Iga zdobyła informacje, które podważyły jej pewność co do biologicznego ojcostwa Tomasza Świątka.
Nie wiadomo dokładnie, skąd pojawiły się pierwsze wątpliwości. Jedni mówią o rodzinnych rozmowach, inni – o dokumentach znalezionych przypadkiem, jeszcze inni – o plotkach krążących w dalszej rodzinie.
Dla Igi miało to być jak uderzenie pioruna: nagle cały fundament jej życia – to, kim jest i skąd pochodzi – zaczął się chwiać.
Decyzja o pozwie
Wiosną 2025 roku Iga Świątek zdecydowała się na krok, który wstrząsnął krajem. Jej prawnicy złożyli w sądzie rodzinnym wniosek o przeprowadzenie testu DNA, aby jednoznacznie potwierdzić lub wykluczyć ojcostwo Tomasza Świątka.
– „Nasza klientka domaga się prawdy. Nie chodzi o majątek, nie chodzi o spory finansowe, lecz o podstawowe prawo człowieka do poznania własnej tożsamości” – powiedział mediom adwokat reprezentujący tenisistkę.
Dla Tomasza Świątka był to policzek. – „To absurd. Jestem jej ojcem i zawsze nim byłem. Ktoś próbuje skłócić naszą rodzinę” – oświadczył w krótkim komunikacie.
Pierwsza rozprawa odbyła się w Warszawie, w gmachu sądu rodzinnego. Przed budynkiem zebrały się tłumy dziennikarzy, kibiców i ciekawskich.
Gdy Iga weszła na salę, panowała cisza jak w kościele. Widać było, że jest spięta, ale zdecydowana. Ubrana skromnie, bez blasku fleszy, które zwykle towarzyszą jej na kortach.
Po drugiej stronie – jej ojciec. Twarz napięta, spojrzenie twarde.
– „Pani Igo, dlaczego zdecydowała się pani na ten krok?” – zapytał sędzia podczas przesłuchania.
– „Bo chcę znać prawdę. Całe życie walczyłam o zwycięstwa na korcie. Teraz walczę o zwycięstwo w najważniejszej sprawie – o swoją tożsamość” – odpowiedziała spokojnie, ale stanowczo.
Te słowa przeszły do historii, cytowane we wszystkich mediach.
Reakcje mediów i opinii publicznej
Sprawa natychmiast podzieliła Polskę.
Część kibiców stanęła murem za Igą:
– „Ma prawo wiedzieć, kim naprawdę jest.”
– „Test DNA to nic złego. Prawda tylko ją wzmocni.”
Inni bronili ojca:
– „To zdrada. Jak można pozywać własnego rodzica?”
– „Niezależnie od genów, to on ją wychował. To jej prawdziwy ojciec.”
Media rozpisywały się o każdym szczególe – od wyrazu twarzy Igi w sądzie, po komentarze ekspertów psychologii rodzinnej. Programy telewizyjne organizowały debaty, prawnicy analizowali konsekwencje, a tabloidy karmiły się sensacją.
Z prawnego punktu widzenia, sprawa była jasna: sąd mógł zarządzić badanie DNA, jeśli strona wyraziła takie żądanie i miała podstawy do kwestionowania ojcostwa.
– „To delikatne sprawy, ale prawo stoi po stronie prawdy biologicznej” – tłumaczył prof. Marek Nowicki, ekspert prawa rodzinnego. – „Jeśli test wykluczy ojcostwo, konsekwencje będą daleko idące, nie tylko emocjonalnie, ale też formalnie – od nazwiska po kwestie dziedziczenia.”
Psycholodzy wskazywali, że sprawa Świątek to przykład, jak nawet osoby odnoszące największe sukcesy mogą zmagać się z fundamentalnymi pytaniami o tożsamość.
– „Tożsamość biologiczna i rodzinna to coś, czego nie można zignorować” – mówiła psycholożka Ewa Czarnecka. – „Iga walczy nie tylko o siebie, ale symbolicznie o prawo każdego człowieka do prawdy.”
Możliwe konsekwencje
Co dalej? Scenariusze były dwa.
- Test potwierdzi ojcostwo Tomasza Świątka – wtedy sprawa zakończy się potwierdzeniem status quo, choć rany emocjonalne mogą pozostać na lata.
- Test wykluczy ojcostwo – wtedy przed Igą i jej rodziną otworzy się zupełnie nowy rozdział, być może jeszcze trudniejszy.
W obu przypadkach skutki będą ogromne – dla relacji rodzinnych, dla kariery sportowej, dla wizerunku publicznego.
Zakończenie – prawda jako najważniejszy mecz
Niezależnie od wyniku, proces Igi Świątek przeciwko ojcu już przeszedł do historii. Pokazał, że nawet największe gwiazdy nie są wolne od dramatów rodzinnych, że pod powierzchnią sukcesu często kryją się bolesne tajemnice.
Dla Igi to nie mecz na korcie, ale walka o samą siebie. Może najtrudniejsza, jaką kiedykolwiek przyszło jej stoczyć.
– „W tenisie zawsze chodziło o punkty, sety i mecze. W życiu chodzi o prawdę. I ja tej prawdy będę szukać do końca” – powiedziała, opuszczając salę sądową.
I w tej prawdzie – bez względu na wynik testu – zapisała już nowy rozdział w historii nie tylko swojego życia
Leave a Reply