Blog

Świat tenisa nie znał jeszcze takiego skandalu. Wszystko zaczęło się w ciepłe, słoneczne popołudnie na Florydzie, podczas trwania prestiżowego turnieju Miami Open. W trzeciej rundzie zmierzyły się dwie zawodniczki: rumuńska sensacja – Andreea Mitu, oraz niekwestionowana liderka światowego rankingu – Iga Świątek. Mecz, który miał być pokazem piękna tenisa i sportowej rywalizacji, szybko zamienił się w jeden z najbardziej kontrowersyjnych momentów w historii tego sportu.

Andreea, 22-letnia tenisistka z Rumunii, zaskoczyła wszystkich. Od początku grała agresywnie, pewnie i bez kompleksów. Jej forhend był szybki jak błyskawica, a serwis regularnie przekraczał 190 km/h. Publiczność przecierała oczy ze zdumienia, widząc, jak Rumunka wygrywa pierwszy set 6:2. Iga wyglądała na zagubioną. Popełniała błędy, które wcześniej były jej obce – nie trafiała w kort, niepotrzebnie ryzykowała, a złość malowała się na jej twarzy coraz wyraźniej.

W przerwie między setami kamery uchwyciły moment, który później obiegł cały internet. Tomasz Świątek, ojciec i były trener Igi, podszedł do niej i szepnął coś do ucha. Mikrofony uchwyciły słowa:

– Jesteś tylko głupią i nierozsądną dziewczyną z rumuńskiego tenisa.

Słowa te nie były skierowane bezpośrednio do Igi – były o jej rywalce. Ale to wystarczyło, by wybuchła burza.

Miłość, zazdrość i zawód

Aby zrozumieć, dlaczego Tomasz Świątek wypowiedział te słowa, trzeba się cofnąć o kilka miesięcy. W grudniu poprzedniego roku, podczas pokazowego turnieju w Dubaju, Iga poznała Andreeę Mitu. Choć różniło je niemal wszystko – kraj pochodzenia, styl gry, doświadczenie – od razu nawiązały nić porozumienia. Spędzały czas poza kortem, żartowały, chodziły razem na kolacje i publikowały wspólne zdjęcia. Ich relacja szybko wzbudziła zainteresowanie mediów. Plotkowano o przyjaźni, rywalizacji, a nawet… uczuciu.

Tomasz, zawsze bardzo opiekuńczy wobec córki, od początku był sceptyczny wobec Andreei. Uważał ją za niepoważną, zbyt impulsywną i nieodpowiednią towarzyszkę dla Igi. W prywatnych rozmowach nie ukrywał, że nie podoba mu się to „rumuńskie towarzystwo”. Kiedy media zaczęły sugerować, że między dziewczynami może być coś więcej niż przyjaźń, Tomasz wpadł w furię. Iga, która przez całe życie starała się zasłużyć na uznanie ojca, nagle poczuła, że musi wybierać.

Wybrała… serce.

Pęknięcie

W styczniu Iga i Andreea wyjechały razem do Australii, gdzie przygotowywały się do pierwszego Wielkiego Szlema sezonu – Australian Open. W kuluarach mówiło się, że Tomasz zerwał wszelkie kontakty z córką. Nie pojawił się na żadnym meczu, nie wspierał jej psychicznie, nie odpowiadał na wiadomości. Świątek grała dobrze, ale niepewność i napięcie wewnętrzne odbijały się na jej formie.

W ćwierćfinale odpadła po dramatycznym meczu z Naomi Osaką, a kamery pokazały, jak Iga opuszcza kort ze łzami w oczach, a Andreea obejmuje ją na korytarzu. Scena ta obiegła cały świat i wywołała kolejną falę plotek.

Do Polski dotarła fala komentarzy. Jedni mówili o „niedojrzałej fascynacji”, inni o „skandalu”, jeszcze inni – o „walce o niezależność”. Tomasz Świątek udzielił wtedy krótkiego wywiadu, w którym stwierdził:

– Iga przestała słuchać głosu rozsądku. Teraz słucha tylko emocji. To nie jest moja córka.

Słowa te bolały bardziej niż jakakolwiek przegrana na korcie.

Miami – starcie gigantów

Powrót do rywalizacji na twardych kortach w Miami miał być dla Igi okazją do odbudowy formy i relacji z kibicami. Nikt jednak nie przewidział, że los zetknie ją z Andreeą już w trzeciej rundzie. Prasa ekscytowała się „spotkaniem dawnych przyjaciółek”, ale atmosfera w obozach obu zawodniczek była napięta. Iga unikała pytań o Andreeę. Andreea, w swoim stylu, powiedziała tylko:

– Kort pokaże, kto naprawdę zna swoją wartość.

Mecz rozpoczął się dynamicznie. Iga była spięta, a Rumunka grała jak z nut. Publiczność była po stronie Świątek, ale z każdą kolejną przegraną piłką, doping słabł. Przed rozpoczęciem drugiego seta doszło do wspomnianego wcześniej incydentu – Tomasz Świątek, obecny na trybunach po raz pierwszy od miesięcy, podszedł do córki i wypowiedział słowa, które miały zmienić wszystko.

Skandal

Media natychmiast podchwyciły temat. „Tomasz Świątek obraża zawodniczkę z Rumunii!”, „Ojciec Igi Świątek przekracza granice!”, „Ksenofobia w tenisie?” – grzmiały nagłówki. Organizatorzy turnieju rozpoczęli dochodzenie, a Andreea… przerwała milczenie.

Na konferencji prasowej po meczu, który ostatecznie wygrała 6:2, 6:4, ze łzami w oczach powiedziała:

– Przez całe życie słyszałam, że jestem za słaba, za biedna, za impulsywna. Ale nigdy nie sądziłam, że usłyszę coś takiego od ojca osoby, którą kochałam.

Cisza, która zapadła w sali konferencyjnej, była wymowniejsza niż tysiąc słów.

Rozłam

W kolejnych dniach sytuacja przybrała dramatyczny obrót. Iga wydała oświadczenie, w którym przeprosiła Andreeę w imieniu swojego ojca. Napisała:

– Nie podzielam słów mojego ojca. Szanuję Andreeę jako zawodniczkę, ale przede wszystkim jako człowieka. To, co nas łączyło, było szczere i piękne.

Tomasz z kolei udzielił wywiadu w jednej z polskich stacji radiowych, w którym stwierdził:

– Iga jest młoda i łatwowierna. Dała się zmanipulować. Tenis to nie miejsce na emocje, tylko na dyscyplinę.

W odpowiedzi Polski Związek Tenisowy zawiesił Tomasza Świątka w funkcji ambasadora sportu młodzieżowego. Atmosfera była gęsta, jak nigdy dotąd.

Reakcja świata

W ciągu kilku dni o sytuacji mówił cały świat sportu. Serena Williams napisała na X (dawniej Twitterze):

„Każda kobieta, niezależnie skąd pochodzi, zasługuje na szacunek. Shame on you, Mr. Świątek.”

Simona Halep, również Rumunka, stanęła po stronie Andreei, mówiąc:

– Każdy ma prawo do szczęścia. Nie pozwólmy, by ktoś burzył to, co prawdziwe.

Tymczasem kibice dzielili się na dwa obozy – jedni bronili Tomasza, inni uważali, że przekroczył granicę.

Upadek i odkupienie

Iga przegrała kolejny mecz i odpadła z turnieju. Po meczu nie pojawiła się na konferencji prasowej. Przez kilka tygodni nie pokazywała się publicznie. Dopiero w kwietniu, w krótkim nagraniu w mediach społecznościowych, wyznała:

– Potrzebuję przerwy. Nie tylko od tenisa, ale od całego świata, który mnie otacza. Muszę odnaleźć siebie.

Andreea w tym czasie kontynuowała grę. Zdobyła tytuł w Charleston, awansowała do pierwszej dwudziestki rankingu WTA i została twarzą kampanii „Respect the Player, Respect the Person”.

A Tomasz? Zniknął. Przestał udzielać się medialnie, zrezygnował z wystąpień publicznych. W jednym z nielicznych wpisów na Facebooku napisał:

– Przegrałem nie mecz, a córkę.

Kilka miesięcy później

W lipcu, na kortach Wimbledonu, wydarzyło się coś niespodziewanego. W drabince znalazły się dwie znajome nazwiska: Świątek i Mitu. Iga wróciła do gry po trzy miesięcznej przerwie. Uśmiechnięta, dojrzalsza, spokojniejsza. W pierwszej rundzie rozgromiła przeciwniczkę 6:0, 6:1. W drugiej… trafiła na Andreeę.

Media zadrżały. „Rewanż? A może pojednanie?”

Mecz był zacięty, pełen emocji i pięknych akcji. Po trzech godzinach to Iga wygrała – 6:4, 3:6, 7:5. Kiedy obie zawodniczki podeszły do siatki, długo się obejmowały. Publiczność wstała.

Na konferencji prasowej zapytano Igę, co powiedziała Andreei po meczu.

Uśmiechnęła się.

– Że przepraszam. I że nadal ją kocham – jako człowieka, nie tylko jako tenisistkę.

Słowa Tomasza Świątka – „Jesteś tylko głupią i nierozsądną dziewczyną z rumuńskiego tenisa” – odbiły się echem na całym świecie. Były symbolem tego, jak łatwo można zranić. Ale również przypomnieniem, że siła sportu leży nie tylko w wynikach, ale w emocjach, odwadze i zdolności do przebaczenia.

Andreea Mitu udowodniła, że nie jest tylko dziewczyną z Rumunii. Stała się symbolem walki o godność.

Iga Świątek udowodniła, że jest nie tylko mistrzynią rakiety, ale

W świecie sportu, gdzie emocje i napięcie są na porządku dziennym, niewiele rzeczy potrafi zaskoczyć kibiców tak bardzo, jak wiadomość o wielkim uczuciu łączącym dwie legendy. A jednak, kiedy na początku marca 2025 roku media obiegła informacja: „Robert Lewandowski i Iga Świątek ogłosili datę swojego ślubu”, fani na całym świecie przecierali oczy ze zdumienia. Jak to możliwe, że dwie najjaśniejsze gwiazdy polskiego sportu, działające w zupełnie różnych dziedzinach, nagle postanowiły połączyć swoje życia?

Ta historia ma swój początek wiele miesięcy wcześniej – podczas gali Sportowca Roku 2024, organizowanej w Warszawie. To tam właśnie, wśród blasku fleszy i oklasków, Iga i Robert po raz pierwszy zamienili kilka słów, które miały odmienić ich życie na zawsze.

Przypadkowe spotkanie, które odmieniło wszystko

Choć oboje od lat znajdowali się w centrum uwagi, nigdy wcześniej nie mieli okazji bliżej się poznać. Robert, ikona piłki nożnej, wracał właśnie z Barcelony, gdzie zakończył swój ostatni sezon z dumą i satysfakcją. Iga, młoda, lecz już legendarna tenisistka, po kolejnym sukcesie w Australian Open, została uhonorowana tytułem Sportowca Roku. To ona tego wieczoru odbierała nagrodę z rąk Lewandowskiego, który wręczał statuetkę jako specjalny gość.

— Gratuluję, Iga. Twoja determinacja i spokój na korcie robią wrażenie — powiedział Robert, ściskając jej dłoń.

— Dziękuję. A ja podziwiam twoją skuteczność i klasę na boisku. Zawsze byłam twoją fanką — odpowiedziała z uśmiechem.

Nikt nie przypuszczał, że te kilka zdań będzie początkiem czegoś większego.

Od przyjaźni do miłości

Początkowo ich relacja była całkowicie platoniczna. Wymieniali wiadomości, gratulowali sobie nawzajem po udanych meczach i turniejach. W ciągu kilku miesięcy spotykali się coraz częściej – raz na kawie w Warszawie, innym razem na spacerze w Monachium. Łączyła ich pasja do sportu, podobne wartości, ale przede wszystkim głęboki szacunek do siebie nawzajem.

Iga zafascynowana była dojrzałością Roberta, jego spokojem i poczuciem humoru. On z kolei podziwiał jej inteligencję, pasję i świeżość. Z czasem spotkania stawały się coraz dłuższe, rozmowy coraz głębsze, a uczucia coraz silniejsze.

W grudniu 2024 roku para udała się na wspólne wakacje do Islandii, gdzie z dala od zgiełku świata, wśród lodowców i gejzerów, Robert poprosił Igę o rękę. Bez fleszy, bez kamer, tylko oni dwoje i nieskończona przestrzeń północnej natury.

— Iga, wiem, że nasze życie to nieustanny bieg, ale chciałbym, żebyśmy biegli razem. Czy zostaniesz moją żoną? — zapytał, klękając na jednym kolanie w lodowej jaskini.

Jej odpowiedź była natychmiastowa.

— Tak, Robert. Zawsze marzyłam o kimś takim jak ty.

Ogłoszenie, które poruszyło świat

Po powrocie do Polski para przez pewien czas utrzymywała zaręczyny w tajemnicy. Chcieli zachować ten wyjątkowy moment dla siebie. Jednak w marcu 2025 roku, podczas wspólnego wywiadu dla prestiżowego magazynu Viva!, postanowili podzielić się swoją radością ze światem.

— Chcemy poinformować wszystkich naszych fanów, że planujemy ślub tego lata — powiedziała Iga.

— Dokładnie 12 sierpnia 2025 roku. To dzień, który będzie dla nas wyjątkowy z wielu powodów — dodał Robert z uśmiechem.

Fani oszaleli. Media społecznościowe zalała fala gratulacji, memów, domysłów i spekulacji. Pojawiły się pytania o miejsce ceremonii, listę gości, suknię ślubną, garnitur, a nawet… o przyszłość dzieci.

Przygotowania do ślubu

Para zdecydowała się na ślub cywilny oraz późniejszą ceremonię symboliczno-romantyczną w Toskanii, w jednej z zabytkowych willi z widokiem na winnice. Z dala od paparazzich, w gronie najbliższych przyjaciół i rodziny. Organizacją zajęła się renomowana agencja ślubna z Mediolanu, która wcześniej planowała wesela dla gwiazd Hollywood.

— Nie chcemy niczego na pokaz. Ten dzień ma być świętem naszej miłości — podkreśliła Iga w rozmowie z dziennikarzami.

Na liście gości znaleźli się m.in. Wojciech Szczęsny z żoną, Hubert Hurkacz, Rafael Nadal, Toni Kroos, a także siostra Igi i rodzina Roberta. Całość miała być utrzymana w naturalnym, rustykalnym stylu. Bez przepychu, ale z klasą i smakiem.

Suknia Igi została zaprojektowana przez znaną polską projektantkę Magdalenę Nowicką. Delikatna koronka, naturalny jedwab i lekki tren – to miało oddać osobowość panny młodej. Robert zdecydował się na garnitur szyty na miarę przez włoską markę Brioni.

Ostatnie dni przed ślubem

Na tydzień przed ceremonią para wyjechała do Włoch, by dopiąć wszystko na ostatni guzik. Codziennie pojawiały się nowe plotki: „Czy Iga jest w ciąży?”, „Czy ceremonia będzie transmitowana?”, „Czy zaproszono Donalda Tuska i Andrzeja Dudę?”. Narastające zainteresowanie sprawiło, że zakochani wynajęli ochronę i poprosili wszystkich gości o zachowanie dyskrecji.

W międzyczasie Robert opublikował na swoim profilu na Instagramie wspólne zdjęcie z Igą: oboje w dresach, siedzący na trawie, z podpisem: „Nie mogę się doczekać, aż zostaniesz moją żoną.” Zdjęcie zdobyło miliony polubień w ciągu kilku godzin.

Iga natomiast zamieściła zdjęcie pierścionka zaręczynowego — skromnego, ale eleganckiego, z jednym diamentem w kształcie łezki.

Dzień ślubu

12 sierpnia 2025 roku. Pogoda była idealna – słońce, lekki wiatr, zapach lawendy unoszący się w powietrzu. O godzinie 16:00 rozpoczęła się ceremonia w ogrodzie willi „Villa San Lorenzo”. Wszystko wyglądało jak z bajki: drewniany łuk ozdobiony kwiatami, krzesła dla gości ustawione na trawie, a w tle włoski kwartet smyczkowy.

Iga pojawiła się prowadzona przez ojca, uśmiechnięta, wzruszona. Robert stał przy ołtarzu, nie mogąc oderwać od niej wzroku. Przysięgi, które sobie złożyli, były pełne emocji:

— Obiecuję wspierać cię w każdym meczu życia, kochać cię, nawet gdy przegrasz seta, i być z tobą w każdej chwili — powiedziała Iga, drżącym głosem.

— A ja przyrzekam być twoim największym kibicem, twoją opoką i przyjacielem. Kocham cię ponad wszystko — odpowiedział Robert.

Po wypowiedzeniu słów „tak”, wybuchły oklaski, a niebo zasypało się płatkami róż zrzucanymi z drona.

Wesele i dalsze plany

Wesele odbyło się w ogrodach willi. Dania serwowane były przez najlepszych włoskich kucharzy, a na deser – specjalnie przygotowany tort o smaku cytrynowym z pistacjami. Na parkiecie jako pierwszy zatańczył Robert z Igą do utworu „Perfect” Eda Sheerana, po czym dołączyli do nich goście.

Wystąpiła też niespodzianka wieczoru – Dawid Podsiadło, który zagrał kameralny koncert, wykonując m.in. utwór specjalnie napisany dla pary młodej.

Po kilku dniach spędzonych w Toskanii para udała się w podróż poślubną – najpierw do Nowej Zelandii, a potem na Bora Bora.

Małżeństwo Roberta i Igi odbiło się szerokim echem nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Stało się symbolem tego, że miłość potrafi połączyć ludzi niezależnie od wieku, kariery i codziennych wyzwań. Oboje podkreślają, że chcą wspierać się nawzajem w życiu zawodowym i prywatnym. Iga zapowiedziała, że planuje jeszcze kilka sezonów na korcie, a Robert – choć oficjalnie zakończył karierę piłkarską – nie wyklucza zaangażowania w szkolenie młodych talentów.

— Życie dopiero się zaczyna — powiedzieli wspólnie w jednym z wywiadów.

Fani czekają teraz na kolejne rozdziały ich wspólnej historii. Czy pojawią się dzieci? Czy Iga i Robert stworzą sportową fundację? A może wspólną akademię?

Jedno jest pewne — świat jeszcze nie raz usłyszy o tej niezwykłej parze, która pokazała, że miłość to najważniejszy mecz, jaki można

W poniedziałkowy poranek, podczas emisji na żywo w programie informacyjnym TVN24, doszło do zaskakującej i niezwykle napiętej sytuacji, która momentalnie obiegła media społecznościowe oraz wywołała burzę w świecie polityki. Patryk Jaki, eurodeputowany Suwerennej Polski i były wiceminister sprawiedliwości, wdał się w słowną przepychankę z dziennikarzem stacji, kończąc rozmowę obraźliwym komentarzem, który wielu uznało za niedopuszczalny.

„To są głupi ludzie” — powiedział Jaki w kierunku reportera TVN, wywołując natychmiastowy skandal, który rozlał się szerokim echem w całym kraju.

Początek incydentu

Wszystko zaczęło się od zaplanowanego wywiadu z europosłem na temat nowej ustawy o kontroli mediów zagranicznych, którą partia Suwerenna Polska zapowiedziała w ubiegłym tygodniu. Reporter TVN, Tomasz Malicki, znany z dociekliwych pytań, próbował dowiedzieć się, czy proponowane zmiany nie godzą w wolność słowa oraz czy nie są próbą ograniczenia niezależności dziennikarzy.

— Panie pośle, wielu ekspertów zwraca uwagę, że proponowane przez państwa rozwiązania przypominają modele znane z Węgier czy Rosji. Czy to nie jest niebezpieczny kierunek? — zapytał Malicki.

Patryk Jaki początkowo odpowiadał spokojnie, powtarzając stanowisko swojej partii, że chodzi jedynie o “repolonizację mediów” oraz “ochronę suwerenności informacyjnej Polski”. Jednak w miarę upływu rozmowy ton jego wypowiedzi stawał się coraz bardziej ostry.

— Panie redaktorze, państwo w TVN od lat manipulujecie faktami. A kiedy ktoś mówi prawdę, to natychmiast próbujecie go uciszyć — stwierdził Jaki.

Po kilku minutach rozmowy, gdy Malicki zacytował raport Reporterów Bez Granic, w którym Polska została sklasyfikowana na 57. miejscu w rankingu wolności prasy, Jaki stracił panowanie nad sobą.

— Naprawdę nie mogę już słuchać tych bzdur. To są głupi ludzie! — wypalił, odwracając się od kamery i kończąc rozmowę.

Natychmiastowa reakcja mediów

Fragment wywiadu szybko pojawił się w internecie. Klip z wypowiedzią europosła zdobył miliony wyświetleń w zaledwie kilka godzin. Twitter (obecnie X) zapełnił się komentarzami, hasztagiem #JakiTVN oraz memami parodiującymi incydent.

Stacja TVN24 natychmiast wydała oświadczenie, w którym potępiła zachowanie polityka i zażądała przeprosin.

— Nasz dziennikarz wykonywał swoją pracę zgodnie z zasadami etyki dziennikarskiej. Tego rodzaju wypowiedzi są nie tylko obraźliwe, ale również stanowią zagrożenie dla wolności prasy — napisano w komunikacie.

Związek Zawodowy Dziennikarzy Polskich także wyraził oburzenie. „Nie możemy tolerować agresji słownej wobec dziennikarzy. Wypowiedzi tego typu mają charakter zastraszający i podważają fundamenty demokracji” — głosiło oświadczenie ZZDP.

Patryk Jaki odpowiada

Kilka godzin po incydencie Patryk Jaki zamieścił wpis na swoich mediach społecznościowych, w którym odniósł się do całej sytuacji. Nie przeprosił jednak bezpośrednio za swoje słowa, zamiast tego stwierdzając, że „nie będzie się kajał przed medialnymi funkcjonariuszami, którzy od lat szkodzą Polsce”.

— Powiedziałem to, co myśli wielu Polaków. Mamy już dość manipulacji, hipokryzji i ataków na ludzi, którzy mają inne zdanie niż TVN. — napisał Jaki.

W innym wpisie dodał:

— Wolność słowa nie oznacza, że dziennikarz może zadawać tendencyjne pytania i liczyć na bezkarność. W moim słowniku głupota nie przechodzi bez komentarza.

Polityczne reperkusje

Skandal szybko stał się tematem numer jeden w Sejmie oraz Parlamencie Europejskim. Opozycja grzmiała z mównicy, domagając się od rządu potępienia zachowania Jakiego.

— Mamy do czynienia z systematycznym podważaniem roli mediów. Teraz padają już nie tylko oskarżenia, ale i otwarte obelgi. Gdzie jest granica? — pytała posłanka Koalicji Obywatelskiej, Barbara Wnuk.

Z kolei przedstawiciele rządzącej koalicji stali murem za Jakim. Minister sprawiedliwości stwierdził, że „reakcja europosła była emocjonalna, ale zrozumiała”, zaś premier jedynie lakonicznie stwierdził, że „każdy ma prawo do własnej opinii”.

W Parlamencie Europejskim sprawą zainteresowali się niektórzy europosłowie z grupy Renew Europe oraz Zielonych. Złożono wniosek o debatę na temat stanu wolności mediów w Polsce.

Głos środowiska dziennikarskiego

W środowisku dziennikarskim zawrzało. Wielu znanych reporterów, redaktorów i komentatorów wyraziło solidarność z Tomaszem Malickim. Pojawiły się głosy, że Jaki przekroczył czerwoną linię.

— Możemy mieć różne opinie, ale obrażanie dziennikarzy to nie jest przejaw odwagi. To wyraz słabości i pogardy dla demokracji — napisała Monika Olejnik.

Tomasz Lis dodał:

— Patryk Jaki może nie lubić TVN, ale nie ma prawa nazywać dziennikarzy ‘głupimi ludźmi’. To język pogardy, który prowadzi do nienawiści.

Dziennikarz TVN, Tomasz Malicki, do tej pory nie wypowiedział się publicznie, jednak według informacji nieoficjalnych, rozważa kroki prawne przeciwko Jakimu.

Społeczna reakcja

W społeczeństwie reakcje były podzielone. Część internautów broniła Jakiego, argumentując, że miał odwagę powiedzieć to, czego inni się boją. Inni potępiali jego zachowanie, wskazując, że rola polityka to reprezentowanie narodu z godnością.

Pod siedzibą TVN w Warszawie zebrała się grupa osób wyrażających poparcie dla stacji. Mieli transparenty z hasłami: „Wolne media to wolna Polska”, „Stop nienawiści” oraz „Dziennikarze nie są wrogami narodu”.

Z kolei w sieci zaczęły pojawiać się komentarze popierające wypowiedź Jakiego. Niektóre z nich były wulgarne i agresywne. Organizacje monitorujące mowę nienawiści alarmowały o wzroście agresji wobec dziennikarzy w przestrzeni publicznej.

Echa międzynarodowe

Skandal z udziałem Patryka Jakiego został również zauważony przez zagraniczne media. BBC, Politico oraz „The Guardian” opublikowały krótkie analizy incydentu w kontekście pogarszającej się sytuacji wolności mediów w Polsce.

— Słowna napaść na dziennikarza jednej z największych stacji informacyjnych w Polsce pokazuje, jak napięte są relacje między władzą a mediami w tym kraju — napisał dziennikarz „The Guardian”.

Reporterzy Bez Granic wystosowali kolejny apel do Komisji Europejskiej o podjęcie działań wobec Polski w kwestii wolności mediów.

Możliwe konsekwencje

Choć na ten moment nie wiadomo, czy Patryk Jaki poniesie jakiekolwiek konsekwencje za swoje zachowanie, eksperci wskazują, że może to rzutować na jego dalszą karierę polityczną — zwłaszcza w kontekście zbliżających się wyborów do Parlamentu Europejskiego.

— Tego typu wypowiedzi, choć mogą podobać się twardemu elektoratowi, odstraszają umiarkowanych wyborców. A to oni często decydują o wyniku — zauważył prof. Marek Sobczak z Uniwersytetu Warszawskiego.

Pojawiły się także spekulacje, że TVN rozważa skierowanie sprawy do sądu cywilnego, domagając się przeprosin oraz zadośćuczynienia za zniesławienie.

Choć emocje powoli opadają, incydent z udziałem Patryka Jakiego pozostawił głęboki ślad w debacie publicznej. Obnażył rosnące napięcia między władzą a mediami, podkreślił znaczenie odpowiedzialności słownej polityków i ponownie uruchomił dyskusję o stanie wolności słowa w Polsce.

Czy ten skandal okaże się tylko chwilowym zamieszaniem, czy początkiem większych zmian w relacjach polityków i mediów? Tego jeszcze nie wiadomo. Jedno jest pewne — granice debaty publicznej zostały przesunięte, i to w bardzo niepokojącym

„Tomasz Świątek wyrzeka się swojej córki Igi Świątek, nazywając ją ‘skandaliczną’ i ‘głupią, starą polską smarkulą.’”

Rozłam w cieniu kortów – dramat rodziny Świątek

W świecie tenisa trudno znaleźć nazwisko bardziej rozpoznawalne niż Świątek. Przez lata Iga Świątek była ikoną polskiego sportu, zdobywając kolejne tytuły wielkoszlemowe i inspirując miliony młodych ludzi do uprawiania sportu. Jej ojciec, Tomasz Świątek, były olimpijczyk, był nie tylko jej mentorem, ale i największym kibicem. Ich relacja była przedstawiana jako wzorowa – przykład harmonii między sportowcem a jego najbliższymi. Dlatego właśnie cała Polska wstrzymała oddech, gdy pojawiły się szokujące doniesienia: Tomasz Świątek wyrzekł się swojej córki.

Media zawrzały. Cytaty z wypowiedzi ojca Igi obiegły sieć z prędkością światła. „Skandaliczna”, „głupia, stara polska smarkula” – te słowa padły podczas wywiadu udzielonego przez Tomasza Świątka niemieckiemu dziennikowi sportowemu „Der Tennisblick”. Z pozoru spokojny i wyważony ojciec zamienił się w krytyka, którego wypowiedzi przypominały atak pełen frustracji i złości. Co doprowadziło do tak dramatycznego zwrotu w ich relacji?

Kryzys, który narastał latami

Choć z zewnątrz wszystko wyglądało idealnie, osoby z bliskiego otoczenia Świątków wiedziały, że relacja Igi z ojcem w ostatnich latach coraz częściej bywała napięta. Tomasz, który przez wiele lat zarządzał karierą córki, z czasem stracił wpływ na jej decyzje. Iga, dojrzewając i zyskując na popularności, zaczęła samodzielnie wybierać trenerów, zmieniać sztab i podejmować decyzje niezależnie od ojca.

„Tomek miał problem z tym, że Iga stawała się kobietą. Zawsze traktował ją jak małą dziewczynkę. Kiedy zaczęła mówić ‘nie’, przestał to znosić” – powiedział anonimowo jeden z członków byłego teamu Świątek.

Kluczowym momentem był początek 2024 roku, kiedy Iga podjęła decyzję o zakończeniu współpracy z trenerem, którego rekomendował jej ojciec. Tomasz był przeciwny tej decyzji, twierdząc, że nowy trener – młody, mało doświadczony Hiszpan – „nie ma pojęcia o pracy z zawodniczką tej klasy.” Iga, jak relacjonowała później w wywiadzie, chciała „spróbować nowego podejścia i uwolnić się od presji rodzinnych”.

Publiczny konflikt

Napięcie między ojcem a córką osiągnęło punkt kulminacyjny podczas turnieju w Miami w marcu 2025 roku. Po przegranym meczu w trzeciej rundzie z nieznaną kwalifikantką, Iga nie wzięła udziału w konferencji prasowej, co wywołało falę spekulacji. Dzień później, ku zaskoczeniu wszystkich, Tomasz Świątek wystąpił w telewizji niemieckiej, gdzie udzielił obszernego wywiadu. To tam padły słowa, które zszokowały cały kraj:

„Nie mam już córki. Ta kobieta, która biega po kortach, nie reprezentuje mnie ani mojego nazwiska. Jest skandaliczna – otacza się podejrzanymi ludźmi, ignoruje rady, zachowuje się jak gwiazda Hollywood. A tak naprawdę to głupia, stara polska smarkula, która zapomniała, skąd pochodzi.”

Dziennikarze zamarli. Internauci byli podzieleni – część krytykowała Tomasza za brutalność słów, inni sugerowali, że ojciec mówi prawdę, której nikt nie miał odwagi wypowiedzieć. Fani Igi w Polsce byli w szoku.

Reakcja Igi ÅšwiÄ…tek

Przez pierwsze dni po wybuchu skandalu Iga milczała. Jej konto na Instagramie, zwykle pełne zdjęć i motywujących cytatów, zamilkło. Dopiero po czterech dniach zawodniczka opublikowała oświadczenie:

„Z wielkim bólem przeczytałam wypowiedzi mojego ojca. To słowa, których nigdy się nie spodziewałam. Nie jestem idealna, ale nie zasługuję na takie traktowanie. Nadal kocham mojego ojca i zawsze będę mu wdzięczna za wszystko, co dla mnie zrobił. Ale teraz potrzebuję przestrzeni i szacunku.”

Oświadczenie było krótkie, ale wymowne. Otworzyło lawinę spekulacji – czy Iga zerwie całkowicie kontakt z ojcem? Czy to oznacza, że ich relacja już nigdy się nie naprawi?

Społeczne i medialne reperkusje

Konflikt między Tomaszem a Igą Świątek stał się jednym z najgłośniejszych tematów w mediach sportowych i plotkarskich. Programy publicystyczne analizowały każde słowo, psychologowie próbowali ocenić mechanizmy rodzinnych napięć, a byli sportowcy dzielili się swoimi opiniami.

W jednym z wywiadów Agnieszka Radwańska powiedziała:

„Rodzice sportowców często mają problem z oddaniem kontroli. Iga potrzebowała autonomii. Żal, że doszło do tak publicznej awantury.”

Znany psycholog sportowy, dr Marek Domański, skomentował:

„Słowa, które padły ze strony Tomasza Świątka, noszą znamiona emocjonalnego szantażu i nie powinny paść publicznie. To nie tylko narusza granice, ale i może negatywnie wpłynąć na psychikę zawodniczki.”

Rodzina podzielona

W cieniu medialnej burzy, rodzina Świątków również była w rozsypce. Młodsza siostra Igi, Karolina, która do tej pory pozostawała z dala od świateł reflektorów, zdecydowała się zabrać głos w mediach społecznościowych:

„Nie zgadzam się z tym, jak tata potraktował Igę. Jego słowa były okrutne i niesprawiedliwe. Wiem, że Iga robi wszystko, co w jej mocy, by godnie reprezentować nasz kraj.”

To wyznanie wywołało kolejną falę komentarzy. W jednej chwili konflikt przerodził się w wewnętrzny rozłam całej rodziny Świątek.

Cisza przed burzÄ…?

Po kilku tygodniach sytuacja nieco przycichła, ale echa konfliktu nadal wybrzmiewały. Iga pojawiła się na turnieju w Stuttgarcie, gdzie po jednym z meczów została zapytana o sytuację z ojcem. Jej odpowiedź była stonowana:

„Nie chcę komentować spraw prywatnych. Skupiam się na grze i na swojej drodze. Każdy ma prawo do emocji, ale nie wszystko powinno dziać się publicznie.”

Niektórzy odebrali to jako próbę ugaszenia pożaru, inni jako ciche zamknięcie drzwi do pojednania. Jedno było pewne – coś pękło.

List otwarty od Tomasza ÅšwiÄ…tka

W czerwcu 2025 roku w „Rzeczpospolitej” ukazał się list otwarty Tomasza Świątka. Nie był to list przeprosin, ale raczej próba wyjaśnienia:

„Jestem ojcem, który czuje się odrzucony. Poświęciłem życie, by wspierać Igę. Moje słowa były wynikiem frustracji, bezsilności i bólu. Może nie powinienem ich wypowiadać publicznie, ale były prawdziwe. Nadal ją kocham, ale nie mogę milczeć, kiedy widzę, że oddala się od wartości, które wspólnie wyznawaliśmy.”

List nie spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Wielu uznało go za próbę wybielania się, inni dostrzegli w nim autentyczny żal. Iga nie odniosła się do niego w żaden sposób.

Nowy etap w karierze i życiu

Mimo osobistego kryzysu, Iga Świątek kontynuowała karierę. Jej forma była zmienna – niektóre turnieje kończyła szybko, w innych docierała do półfinałów. W wywiadzie dla „L’Équipe” powiedziała:

„Uczę się być niezależna. Życie to nie tylko kort. To też ludzie, emocje i trudne decyzje. Nie jestem już dziewczynką z Raszyna. Jestem kobietą, która wie, czego chce.”

Z czasem zaczęła wspierać organizacje zajmujące się zdrowiem psychicznym i relacjami w rodzinach sportowych. Założyła fundację „Cisza przed serwisem”, mającą na celu pomoc młodym sportowcom i ich rodzinom w trudnych sytuacjach.

Epilog: czy jest jeszcze nadzieja?

Choć upłynęło już kilka miesięcy od dramatycznych wydarzeń, temat Świątków co jakiś czas powraca. W grudniu 2025 roku Iga została zaproszona do programu „Rozmowy o północy” w TVP Kultura. W trakcie spokojnej, emocjonalnej rozmowy prowadzący zapytał ją, czy wybaczy ojcu.

Iga zamilkła na chwilę, po czym odpowiedziała:

„Wybaczenie to proces. Nie jestem gotowa, by powiedzieć ‘tak’ albo ‘nie’. Ale wiem jedno – nie chcę nienawiści w swoim życiu.”

To jedno zdanie wystarczyło, by rozbudzić na nowo nadzieję w sercach fanów. Może pewnego dnia ojciec i córka znów usiądą razem przy stole. Może jeszcze kiedyś Tomasz Świątek będzie mógł powiedzieć: „To moja córka. Jestem z niej dumny.”